Prevodi za „wezwany“ v slovarju nemško » poljski

zwạng [tsvaŋ] GLAG. preh. glag., povr. glag.

zwang pret. von zwingen

glej tudi zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] GLAG. preh. glag.

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [dov. obl. zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja ž. spol zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen ur. jez. (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] GLAG. povr. glag.

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [dov. obl. zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

weiland PRISL.

Geslo uporabnika

weiland hist

dawniej

weiland hist

kiedyś

weiland hist

przedtem

hier stand weiland eine alte Mühle prim.

tutaj stał kiedyś młyn

weiland seine Gattin prim.

jego była żona