Prevodi za „zerklüften“ v slovarju nemško » poljski

zerklụ̈ftet [tsɛɐ̯​ˈklʏftət] PRID.

zerklüftet

poprzerzynany szczelinami

zerklüftet

szczelinowaty

zerka̱u̱en* GLAG. preh. glag.

1. zerkauen (zermahlen):

zerkauen Fleisch, Bissen

pogryźć

zerkauen Tablette

rozgryzać [dov. obl. rozgryźć]

2. zerkauen (zerbeißen):

zerkauen Fingernägel

obgryzać [dov. obl. obgryźć]

zerkauen Leine

przegryzać [dov. obl. przegryźć]

verdụften* GLAG. nepreh. glag. +sein

1. verduften:

verduften (seinen Duft verlieren) (Parfüm)

zwietrzeć

2. verduften pog.:

verduften (sich entfernen) (Person)

ulotnić się pog.

verkrạften* GLAG. preh. glag.

etw verkraften Schock

uporać się z czymś

etw verkraften Arbeit

podołać czemuś

diese Straße wird zusätzlichen Verkehr nicht verkraften

ta ulica ž. spol nie jest przystosowana do większego ruchu samochodów

zerkle̱i̱nern* GLAG. preh. glag.

zerkleinern Kartoffeln

rozdrabniać [dov. obl. rozdrobnić]

zerkleinern Holz

rąbać [dov. obl. po‑]

zerkleinern Nüsse

kruszyć [dov. obl. po‑]

zerknịttern* GLAG. preh. glag.

zerknittern Kleider, Papier:

zerknittern

miąć [dov. obl. z‑]

zerknittern

gnieść [dov. obl. po‑]

ein zerknittertes Gesicht fig

pomarszczona twarz ž. spol fig

er war ganz zerknittert fig

[on] był bardzo skruszony fig

belụ̈ften* GLAG. preh. glag.

belüften

wietrzyć

belüften

wentylować

belüften

przewietrzać

dieses Zimmer ist schlecht belüftet

ten pokój m. spol ma złą wentylację

entlụ̈ften* GLAG. preh. glag.

1. entlüften Saal:

entlüften

przewietrzać [dov. obl. przewietrzyć]

2. entlüften TEH.:

entlüften

odpowietrzać [dov. obl. odpowietrzyć]

die Bremsen entlüften

odpowietrzyć hamulce

Heizung entlüften

odpowietrzyć grzejnik

I . zerkọchen* GLAG. nepreh. glag. +sein (Fleisch, Gemüse)

zerkochen

rozgotowywać [dov. obl. rozgotować] się

zerkocht

rozgotowany

II . zerkọchen* GLAG. preh. glag.

zerkochen

rozgotowywać [dov. obl. rozgotować]

zerknụ̈llen* GLAG. preh. glag.

zerknüllen Papier, Brief:

zerknüllen

zgniatać [dov. obl. zgnieść]

zerkrạtzen* GLAG. preh. glag.

1. zerkratzen (Kratzer machen):

zerkratzen Möbel, Spiegel

porysować

2. zerkratzen (verletzen):

zerkratzen Haut

podrapać

eine Katze hat ihm das Gesicht zerkratzt

kot m. spol podrapał mu twarz

ich habe mir an den Sträuchern das Bein zerkratzt

podrapałem sobie nogę o krzaki

I . vergịften* GLAG. preh. glag.

vergiften Tier

otruć

vergiften Luft, Waser

zatruwać [dov. obl. zatruć]

vergiften Luft, Waser

skażać [dov. obl. skazić]

jdm das Essen/den Wein vergiften

podać komuś truciznę w jedzeniu/winie

den Ehemann vergiften

otruć męża

vergiftete Pfeile

zatrute strzały ž. spol mn.

II . vergịften* GLAG. povr. glag.

1. vergiften (Selbstmord begehen):

sich [mit etw] vergiften

otruć się [czymś]

2. vergiften (sich eine Vergiftung zuziehen):

sich durch verdorbenen Fisch vergiften

zatruć się zepsutą rybą