poljsko » nemški

Prevodi za „østfra“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kostera: samostalnik
postura: samostalnik
ostrak: samostalnik
ostry: pridevnik in prislov
ostro: prislov
ostoja: samostalnik
rostra: samostalnik
ostawać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
ostroga: samostalnik
ostryga: samostalnik
ostrzał: samostalnik
ostukać: prehodni glagol
siostra: samostalnik
ostać
ostęp: samostalnik
ostrew: samostalnik
ostrów: samostalnik
ostrze: samostalnik
cyfra: samostalnik
osrać

Ogledujete si podobne rezultate: postura , kostera , rostra , ostoja , ostro , ostry , ostrak , siostra , ostukać , ostrzał , ostryga , ostroga , ostawać , osrać , cyfra , ostrze , ostrów , ostrew , ostęp in ostać

kostera <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kostera] SAM. ž. spol ZOOL.

kostera

Kofferfisch m. spol

postura <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [postura] SAM. ž. spol ur. jez.

postura

Statur ž. spol

postura

Gestalt ž. spol

człowiek okazałej/nikłej postury

Mensch m. spol von stattlicher/schmächtiger Statur

ostrak <rod. ‑a, mn. ‑i> [ostrak] SAM. m. spol ZGOD.

ostrak

Ostrakon sr. spol

ostry <ostrzejszy> [ostrɨ] PRID.

1. ostry (nietępy):

ostry nóż, siekiera

scharf

ostry jak brzytwa

scharf wie ein Rasiermesser sr. spol

2. ostry (dokuczliwy):

ostry wiatr, mróz

heftig

ostry wiatr, mróz

rau

ostry zima

hart

ostry zima

kalt

mieć ostry język

eine spitze [o. scharfe] Zunge haben

3. ostry (energiczny):

ostry hamowanie

scharf

ostry hamowanie

energisch

4. ostry (bezwzględny):

ostry szef, nauczyciel

streng

ostry szef, nauczyciel

hart

mieć ostre pióro

eine spitze Feder führen [o. schreiben]

ostry dowcip

scharfer [o. böser] Witz m. spol

5. ostry (groźny):

ostry pies

bissig

6. ostry (wyrazisty):

ostry kontury, obraz

scharf

ostry kontury, obraz

klar

hart

19. ostry (w pełnej gotowości):

ostry dyżur

Bereitschaftsdienst m. spol

ostry dyżur

Notdienst m. spol

ostre pogotowie

Alarmbereitschaft ž. spol

20. ostry VOJ.:

ostry nabój, amunicja

scharf

21. ostry FOTO. (wyraźny):

ostry zdjęcie

scharf

ostro <ostrzej> [ostro] PRISL.

1. ostro (intensywnie):

ostro wiać

scharf

ostro wiać

stark

ostro świecić

intensiv

2. ostro (energicznie):

ostro reagować, hamować

scharf

ostro reagować, hamować

energisch

wziąć się ostro do roboty

sich tož. energisch an die Arbeit machen

3. ostro (bezwzględnie):

ostro odpowiedzieć, skrytykować

scharf

ostro odpowiedzieć, skrytykować

rücksichtslos

4. ostro (wyraziście):

ostro odcinać się od tła

sich tož. deutlich vom Hintergrund abheben

ostoja <rod. ‑oi, mn. ‑je> [ostoja] SAM. ž. spol

1. ostoja več. lp (oparcie):

ostoja

Stütze ž. spol

ostoja

[Rück]halt m. spol

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich tož. auf jdn verlassen können

2. ostoja ŽEL.:

ostoja

Rahmen m. spol

3. ostoja BIOL.:

ostoja

Refugialgebiet sr. spol

4. ostoja fig. (bastion):

ostoja

Hort m. spol fig.

ostoja

Bollwerk sr. spol fig.

główna ostoja

Hochburg ž. spol

rostra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [rostra] SAM. ž. spol ARHIT.

rostra

Rostra ž. spol

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostroga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostroga] SAM. ž. spol

ostroga

Sporn m. spol

fraza:

zdobyć ostrogi

sich daj. die Sporen verdienen

dać koniowi ostrogę

einem Pferd die Sporen geben

trzasnąć ostrogami

die Hacken zusammenschlagen

ostryga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostrɨga] SAM. ž. spol ZOOL.

ostryga

Auster ž. spol

ostrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostʃaw] SAM. m. spol VOJ.

ostrzał

Beschuss m. spol

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] dov. obl., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; pret. ‑kuj> GLAG. preh. glag.

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać MED.:

ostukać

abklopfen

siostra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [ɕostra] SAM. ž. spol

1. siostra (rodzina):

siostra

Schwester ž. spol

siostra cioteczna

Cousine ž. spol

2. siostra (zakonnica):

siostra zakonna

Ordensschwester ž. spol

siostra miłosierdzia

Barmherzige Schwester

3. siostra (pielęgniarka):

siostra

Krankenschwester ž. spol

siostra oddziałowa

Stationsschwester ž. spol

ostać [ostatɕ]

ostać dov. obl. od ostawać

glej tudi ostawać

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostęp <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostemp] SAM. m. spol

1. ostęp ur. jez.:

ostęp

Dickicht sr. spol

zdziwiła go cisza leśnego ostępu

die Stille ž. spol im Walddickicht verwunderte ihn

2. ostęp (jednostka podziału w leśnictwie):

ostęp

Waldrevier sr. spol

ostrew <rod. ‑rwi, mn. ‑rwie> [ostref] SAM. ž. spol AGR.

ostrew

Leiterbaum m. spol

ostrów <rod. ‑rowu [lub ‑rowa], mn. ‑rowy> [ostruf] SAM. m. spol ur. jez.

ostrów

Flussinsel ž. spol

ostrów

Werder m. spol

ostrze <rod. ‑rza, mn. ‑rza> [ostʃe] SAM. sr. spol

1. ostrze (krawędź):

ostrze

Schneide ž. spol

ostrze

Klinge ž. spol

postawić sprawę na ostrzu noża

kategorisch eine Entscheidung fordern

sprawa stanęła na ostrzu noża

es stand auf des Messers Schneide

2. ostrze (czubek):

ostrze

Spitze ž. spol

cyfra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tsɨfra] SAM. ž. spol

cyfra

Ziffer ž. spol

cyfra

Zahl ž. spol

cyfry arabskie/rzymskie

arabische/römische Zahlen

osrać [osratɕ]

osrać dov. obl. od osrywać

glej tudi osrywać

I . osrywać <‑wa; dov. obl. osrać> [osrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. t. fig. pog., vulg.

osrywać

auf jdn scheißen pog., vulg.

II . osrywać <‑wa; dov. obl. osrać> [osrɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog., vulg.

osrywać

sich daj. in die Hose scheißen pog., vulg.

osrywać

sich tož. vollscheißen pog., vulg.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Prevodi za „østfra“ v slovarju poljsko » nemški

kostera <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [kostera] SAM. ž. spol ZOOL.

postura <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [postura] SAM. ž. spol ur. jez.

ostrak <rod. ‑a, mn. ‑i> [ostrak] SAM. m. spol ZGOD.

ostry <ostrzejszy> [ostrɨ] PRID.

1. ostry (nietępy):

2. ostry (dokuczliwy):

3. ostry (energiczny):

4. ostry (bezwzględny):

5. ostry (groźny):

6. ostry (wyrazisty):

7. ostry (pikantny):

8. ostry (drażniący):

9. ostry (nieprzyjemny):

10. ostry (oślepiający):

11. ostry (jaskrawy):

12. ostry (przenikliwy):

13. ostry (wrażliwy):

14. ostry (burzliwy):

15. ostry (spiczasty):

16. ostry (forsowny):

17. ostry MED.:

18. ostry ŠPORT:

19. ostry (w pełnej gotowości):

20. ostry VOJ.:

21. ostry FOTO. (wyraźny):

ostro <ostrzej> [ostro] PRISL.

1. ostro (intensywnie):

2. ostro (energicznie):

3. ostro (bezwzględnie):

4. ostro (wyraziście):

ostoja <rod. ‑oi, mn. ‑je> [ostoja] SAM. ž. spol

1. ostoja več. lp (oparcie):

2. ostoja ŽEL.:

3. ostoja BIOL.:

4. ostoja fig. (bastion):

rostra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [rostra] SAM. ž. spol ARHIT.

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostroga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostroga] SAM. ž. spol

fraza:

ostryga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostrɨga] SAM. ž. spol ZOOL.

ostrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostʃaw] SAM. m. spol VOJ.

ostukać [ostukatɕ] dov. obl., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; pret. ‑kuj> GLAG. preh. glag.

1. ostukać (opukać):

2. ostukać MED.:

siostra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [ɕostra] SAM. ž. spol

1. siostra (rodzina):

2. siostra (zakonnica):

3. siostra (pielęgniarka):

ostać [ostatɕ]

ostać dov. obl. od ostawać

glej tudi ostawać

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostęp <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostemp] SAM. m. spol

1. ostęp ur. jez.:

2. ostęp (jednostka podziału w leśnictwie):

ostrew <rod. ‑rwi, mn. ‑rwie> [ostref] SAM. ž. spol AGR.

ostrów <rod. ‑rowu [lub ‑rowa], mn. ‑rowy> [ostruf] SAM. m. spol ur. jez.

ostrze <rod. ‑rza, mn. ‑rza> [ostʃe] SAM. sr. spol

1. ostrze (krawędź):

2. ostrze (czubek):

cyfra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tsɨfra] SAM. ž. spol

osrać [osratɕ]

osrać dov. obl. od osrywać

glej tudi osrywać

I . osrywać <‑wa; dov. obl. osrać> [osrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. t. fig. pog., vulg.

II . osrywać <‑wa; dov. obl. osrać> [osrɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog., vulg.

Preiščite slovar.

Druga spletna mesta

Sporočila uporabnikov

Vadnica za besedišče

Synonyms

Moja zgodovina iskanj