Prevodi za „śpieszyć“ v slovarju poljsko » nemški

I . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich tož. mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy preg.

eile mit Weile preg.

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag., brezos.

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

fraza:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

śpieszyć GLAG.

Geslo uporabnika

śpieszyć się (wykonywać szybko)

sich sputen dial

musimy się śpieszyć

wir müssen uns sputen

spieszyć¹ [spjeʃɨtɕ]

spieszyć → śpieszyć

glej tudi śpieszyć

I . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. śpieszyć (iść śpiesznie):

śpieszyć

eilen

śpieszyć

hasten

2. śpieszyć (działać ochoczo):

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

II . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. śpieszyć (wykonywać szybko):

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich tož. mit etw beeilen

śpiesz się powoli, gdy się człowiek śpieszy, to się diabeł cieszy preg.

eile mit Weile preg.

2. śpieszyć (iść szybko):

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

3. śpieszyć:

śpieszyć (wskazywać późniejszą godzinę) (zegar)

vorgehen

III . śpieszyć <‑szy; pret. śpiesz> [ɕpjeʃɨtɕ] GLAG. povr. glag., brezos.

śpieszy mi się

ich habe es eilig

śpieszy mi się

ich muss mich beeilen

fraza:

komuś się śpieszy do kogoś/czegoś

jd hat es eilig, jdn zu treffen/etw zu machen [o. irgendwo zu sein]

spieszyć² <‑szy> [spjeʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. VOJ.

spieszyć (uczynić pieszym)

in Infanterie umwandeln

spieszone oddziały ułanów

in Infanterie umgewandelte Einheiten ž. spol mn. der Ulanen

Primeri uporabe besede śpieszyć

śpieszyć się z czymś (człowiek)

sich tož. mit etw beeilen

śpieszyć się na pociąg

zum Zug müssen [o. eilen]

śpieszyć się dokądś (człowiek)

irgendwohin eilen

nie ma potrzeby się spieszyć

es gibt keinen Grund, sich zu beeilen

śpieszyć komuś z pomocą [lub na ratunek]

jdm zu Hilfe eilen

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Kiedy nie trzeba się śpieszyć, zwierzę zwykle pełznie po twardych lub miękkich podłożach.

pl.wikipedia.org

Śpieszyć się we wrześniu) z 1975, De zilveren kogel (pol.

pl.wikipedia.org

Musieli śpieszyć się, byli bowiem świadomi, że przeciwnik spodziewa się nadejścia posiłków, których ruch wykryło niemieckie rozpoznanie.

pl.wikipedia.org