poljsko » nemški

zawirowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zavirovaɲe] SAM. sr. spol ur. jez.

1. zawirowanie brez mn. (czynność):

Wirbelung ž. spol
Drall m. spol

2. zawirowanie fig. (zawikłanie):

Verwirrung ž. spol
Wirren ž. spol mn.

żwirować <‑ruje; pret. ‑ruj> [ʒvirovatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

żwirowaty [ʒvirovatɨ] PRID.

żwirownia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [ʒvirovɲa] SAM. ž. spol RUD.

zwichrowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zvixrovaɲe] SAM. sr. spol pog. (wypaczenie)

świrować <‑ruje> [ɕfirovatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. świrować < dov. obl. ze‑> (popadać w obłęd):

2. świrować (zachowywać się niepoważnie):

świrowaty [ɕfirovatɨ] PRID. pog.

świrowaty → świrnięty

glej tudi świrnięty

świrnięty [ɕfirɲentɨ] PRID. pog.

zawirować [zavirovatɕ]

zawirować dov. obl. od wirować

glej tudi wirować

I . wirować <‑ruje> [virovatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (przepuszczać przez wirówkę)

II . wirować <‑ruje> [virovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

ześwirować [zeɕfirovatɕ]

ześwirować dov. obl. od świrować

glej tudi świrować

świrować <‑ruje> [ɕfirovatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. świrować < dov. obl. ze‑> (popadać w obłęd):

2. świrować (zachowywać się niepoważnie):

I . zwichrować <‑ruje> [zvixrovatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. zwichrować (zniekształcić):

II . zwichrować <‑ruje> [zvixrovatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (wypaczać się)

zaawansowana [zaavaw̃sovana] SAM. ž. spol

zaawansowana → zaawansowany

glej tudi zaawansowany , zaawansowany

zaawansowany2 (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [zaavaw̃sovanɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl.

zaawansowany1 [zaavaw̃sovanɨ] PRID.

zwiastowanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zvjastovaɲe] SAM. sr. spol REL.

żwirówka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [ʒvirufka] SAM. ž. spol pog. (droga żwirowa)

karawana <rod. ‑ny, mn. ‑ny> [karavana] SAM. ž. spol

1. karawana (grupa pielgrzymów, kupców):

Karawane ž. spol

2. karawana fig. (grupa pojazdów):

Konvoi m. spol
[Auto]korso m. spol

lawirować <‑ruje> [lavirovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. lawirować (manewrować):

[sich tož. ] lavieren

2. lawirować fig. (wykazywać się sprytem):

lavieren fig.

3. lawirować NAVT. (halsować):

I . odwirować [odvirovatɕ] dov. obl., odwirowywać [odvirovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. preh. glag.

odwirować pranie:

II . odwirować [odvirovatɕ] dov. obl., odwirowywać [odvirovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. povr. glag.

żwirowy [ʒvirovɨ] PRID.

Kies-

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski