Prevodi za „Dokuments“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

dokument <rod. ‑u, mn. ‑y> [dokument] SAM. m. spol

1. dokument (akt):

dokument

Urkunde ž. spol

dokument

Dokument sr. spol

dokument oryginalny

Originaldokument sr. spol

dokument ratyfikacyjny

Ratifikationsurkunde ž. spol

dokument protestu FINAN.

Protesturkunde ž. spol

dokument wprowadzający zmiany

Abänderungsurkunde ž. spol

dokument stwierdzający pochodzenie

Abstammungsurkunde ž. spol

dokumenty

Unterlagen ž. spol mn.

podpisać/sporządzić/przedłożyć dokument

eine Urkunde unterzeichnen/aufsetzen/vorlegen

2. dokument (dowód):

dokument

Beweis m. spol

dokument

Nachweis m. spol

3. dokument:

dokument (dowód tożsamości)

Identitätsnachweis m. spol

dokument (dowód osobisty)

Personalausweis m. spol

dokumenty

Papiere ntpl

dokument kwalifikacji zawodowych

Qualifikationsnachweis m. spol

bezprawne wykorzystanie cudzego dokumentu tożsamości PRAVO

Ausweismissbrauch m. spol

dokumenty uprawniające do pobytu

Aufenthaltspapiere ntpl

okazać dokumenty

die Papiere vorzeigen

załatwienie fałszywych dokumentów zezwalających na pobyt

die Verschaffung ž. spol von falschen Aufenthaltspapieren

4. dokument RAČ.:

dokument

Dokument sr. spol

dokument HTML

HTML-Dokument sr. spol

dokument tekstowy

Textdokument sr. spol

dokument docelowy

Zieldokument sr. spol

dokumentny [dokumentnɨ] PRID.

dokumentny

tief

dokumentny

bodenlos

dokumentnie [dokumentɲe] PRISL.

dokumentnie

gründlich

dokumentnie

sorgfältig

dokumentowy [dokumentovɨ] PRID.

dokumentowy

Urkunden-

dokumentowy

Dokumenten-

atrament dokumentowy

Dokumententinte ž. spol

dokumentacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [dokumentatsja] SAM. ž. spol

1. dokumentacja (zbiór dokumentów):

dokumentacja

Dokumentation ž. spol

2. dokumentacja (udowodnienie: faktu):

dokumentacja

Dokumentierung ž. spol

dokumentacja

Nachweis m. spol

dokumentarny [dokumentarnɨ] PRID.

dokumentarny → dokumentalny

glej tudi dokumentalny

dokumentalny [dokumentalnɨ] PRID.

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm m. spol

dokumentalny [dokumentalnɨ] PRID.

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm m. spol

dokumentować <‑tuje; pret. ‑tuj> [dokumentovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. dokumentować (stwierdzać fakty, uzasadniać):

dokumentować

beurkunden

dokumentować

urkundlich bestätigen

dokumentować

durch Dokumente belegen

dokumentować

dokumentieren ur. jez.

adwokat dokumentował podczas rozprawy niewinność oskarżonego

der Anwalt m. spol hat während der Verhandlung die Unschuld des Angeklagten durch Dokumente belegt

2. dokumentować (zaświadczać):

dokumentować

belegen

dokumentować

bezeugen

swoją postawą dokumentowała swoje przekonania

sie belegte ihre Überzeugungen durch ihr Verhalten