Prevodi za „Kontaktschuh“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kontaktowy [kontaktovɨ] PRID.

kontaktowy człowiek

kontaktfreudig

kontaktowy punkt

Treff-

kontaktowy soczewki, szkła, skały

Kontakt-

kontaktowy proces

Kontakt-

kontaktowy proces

katalytisch

katalizator kontaktowy

Kontakt[katalysator] m. spol

I . kontaktować <‑tuje dov. obl. s‑> [kontaktovatɕ] GLAG. preh. glag.

kontaktować kogoś z kimś

jdn mit jdm bekannt machen [o. zusammenbringen]

II . kontaktować <‑tuje> [kontaktovatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. kontaktować (przewodzić prąd):

żarówka nie kontaktuje

die Glühbirne ž. spol hat keinen Kontakt

2. kontaktować (rozumieć):

kontaktować

kapieren pog.

kontaktować

checken pog.

co powiedziałeś? dzisiaj kompletnie nie kontaktuję

was hast du gesagt? heute habe ich eine lange Leitung pog.

III . kontaktować <‑tuje dov. obl. s‑> [kontaktovatɕ] GLAG. povr. glag.

kontaktować się z kimś (nawiązać kontakt)

mit jdm Kontakt aufnehmen [o. in Kontakt treten]

kontaktować się z kimś (być z kimś w kontakcie)

mit jdm in Kontakt stehen [o. sein]

kontraktacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kontraktatsja] SAM. ž. spol

kontraktacja AGR., TRG.

Vertragslandwirtschaft ž. spol

kontraktacja rzepaku

Raps m. spol aus der Vertragslandwirtschaft

kontraktacyjny [kontraktatsɨjnɨ] PRID. AGR. TRG.

umowa kontrakcyjna

landwirtschaftlicher Werklieferungsvertrag m. spol

kontrakt <rod. ‑u, mn. ‑y> [kontrakt] SAM. m. spol PRAVO

kontrakt

Kontrakt m. spol

kontrakt

Vertrag m. spol

kontrakt menedżerski

Managervertrag m. spol

podpisać kontrakt

einen Vertrag unterschreiben

kontraktować <‑tuje> [kontraktovatɕ] GLAG. preh. glag.

kontraktować AGR., TRG. produkty rolne

kontrahieren

kontraktowo [kontraktovo] PRISL. PRAVO

kontraktowo

vertraglich

kontraktowo przyjęte zobowiązania

vetraglich festgelegte Pflichten ž. spol mn.

kontraktowy [kontraktovɨ] PRID. PRAVO

kontraktowy

Vertrags-

skontaktować [skontaktovatɕ]

skontaktować dov. obl. od kontaktować

glej tudi kontaktować

I . kontaktować <‑tuje dov. obl. s‑> [kontaktovatɕ] GLAG. preh. glag.

kontaktować kogoś z kimś

jdn mit jdm bekannt machen [o. zusammenbringen]

II . kontaktować <‑tuje> [kontaktovatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. kontaktować (przewodzić prąd):

żarówka nie kontaktuje

die Glühbirne ž. spol hat keinen Kontakt

2. kontaktować (rozumieć):

kontaktować

kapieren pog.

kontaktować

checken pog.

co powiedziałeś? dzisiaj kompletnie nie kontaktuję

was hast du gesagt? heute habe ich eine lange Leitung pog.

III . kontaktować <‑tuje dov. obl. s‑> [kontaktovatɕ] GLAG. povr. glag.

kontaktować się z kimś (nawiązać kontakt)

mit jdm Kontakt aufnehmen [o. in Kontakt treten]

kontaktować się z kimś (być z kimś w kontakcie)

mit jdm in Kontakt stehen [o. sein]

kontekst <rod. ‑u, mn. ‑y> [kontekst] SAM. m. spol

kontekst

Kontext m. spol

kontekst

Zusammenhang m. spol

w kontekście czegoś

im Zusammenhang mit etw

wyrwany z kontekstu

aus dem Zusammenhang gerissen