Prevodi za „Pochhammer“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

pochówek <rod. ‑wku, mn. ‑wki> [poxuvek] SAM. m. spol pog.

pochówek

Beerdigung ž. spol

pochówek

Begräbnis sr. spol

sprawić komuś piękny pochówek

jdm ein schönes Begräbnis ausrichten

pochwała <rod. ‑ły, mn. ‑ły> [poxfawa] SAM. ž. spol

1. pochwała (wyraz uznania):

pochwała

Lob sr. spol

godny pochwały

lobenswert

ustna pochwała

mündliches Lob sr. spol

otrzymać pochwałę od kogoś

von jdm ein Lob erhalten

obsypywać kogoś pochwałami

jdn mit Lob überschütten

2. pochwała (dowód uznania na piśmie):

pochwała

Anerkennungschreiben sr. spol

pochwała

Belobigungsschreiben sr. spol

wpisać pochwałę do dzienniczka ŠOL.

ein Lob in das [Schüler]notenheft schreiben

pochlapać [poxlapatɕ]

pochlapać dov. obl. od chlapać

glej tudi chlapać

chlapać <‑pie; pret. chlap> [xlapatɕ] nedov. obl., chlapnąć [xlapnoɲtɕ] GLAG. dov. obl. nepreh. glag.

1. chlapać (bryzgać):

chlapać

[be]spritzen

2. chlapać samo v dov. obl. pog. (palnąć):

chlapnąć coś

mit etw herausplatzen pog.

pochopnie [poxopɲe] PRISL. ur. jez.

pochopnie

voreilig

pochopnie

übereilt

pochopnie

vorschnell

działać pochopnie

übereilt handeln

pochopnie podejmowane decyzje

voreilig Entscheidungen treffen [o. fällen]

pochwalać <‑la> [poxfalatɕ] GLAG. preh. glag. (aprobować)

pochwalać

billigen

pochwalać

gutheißen

nie pochwalać czegoś

etw tož. nicht billigen

pochwalić [poxfalitɕ]

pochwalić dov. obl. od chwalić

glej tudi chwalić

I . chwalić <‑li; pret. chwal; dov. obl. po‑> [xfalitɕ] GLAG. preh. glag.

1. chwalić (mówić z uznaniem):

chwalić kogoś za coś

jdn für etw loben [o. rühmen]

to się jemu chwali

es ist sein Verdienst sr. spol

cudze chwalicie, swego nie znacie preg.

auch woanders wird nur mit Wasser gekocht preg.

każda sroka swój ogonek chwali preg.

jeder Krämer m. spol lobt seine Ware preg.

nie chwal dnia przed zachodem słońca preg.

lobe den Tag nicht vor dem Abend preg.

2. chwalić (być zadowolonym):

chwalić sobie coś

mit etw zufrieden sein

3. chwalić (czcić):

chwalić

preisen

chwalić

loben

codziennie chwalił Boga

täglich pries er Gott

chwalić Boga

Gott sei Dank

II . chwalić <‑li; pret. chwal; dov. obl. po‑> [xfalitɕ] GLAG. povr. glag.

chwalić

sich tož. rühmen

chwalić się czymś [przed kimś]

[vor jdm] mit etw prahlen

chwalić się komuś

vor jdm prahlen

nie chwaląc się...

ohne sich zu rühmen ...

nie ma się czym chwalić

das war kein Ruhmesblatt sr. spol fig.

pochwalny [poxfalnɨ] PRID.

pochwalny hymn

Lob-

pochwalny słowa

lobend

list pochwalny

Anerkennungschreiben sr. spol

fraza:

wygłaszać hymny pochwalne na czyjąś cześć ur. jez.

eine Lobeshymne auf jdn anstimmen preg.