Prevodi za „Zachariasza“ v slovarju poljsko » nemški

zachcianka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zaxtɕanka] SAM. ž. spol pog.

zachcianka

Laune ž. spol

zachcianka

Gelüst[e] sr. spol ur. jez.

miewać zachcianki

[ab und zu] Gelüste haben

zachcianki ciążowe

Schwangerschaftsgelüste ntpl

zacharczeć [zaxartʃetɕ]

zacharczeć dov. obl. od charczeć

glej tudi charczeć

charczeć <‑cze; dov. obl. za‑> [xartʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

charczeć (człowiek)

röcheln

charczeć (silnik)

tuckern

charczeć (silnik)

klopfen

zachrzan <rod. ‑u, brez mn. > [zaxʃan] SAM. m. spol pog. (harówka)

zachrzan

Plackerei ž. spol pog.

zachrzan

Schufterei ž. spol pog.

miałem dziś zachrzan w pracy

ich habe heute auf der Arbeit geschuftet [und gerackert] pog.

I . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ]

zachwiać dov. obl. od chwiać

II . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. zachwiać fig. (naruszyć porządek):

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

erschüttern

zachwiać równowagę, wiarę, przekonanie

ins Wanken bringen pog.

2. zachwiać (spowodować chwianie):

zachwiać czymś

etw aus dem Gleichgewicht bringen

zachwiać czymś

etw ins Wanken bringen pog.

III . zachwiać <‑ieje> [zaxfjatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. zachwiać fig. (stracić pewność):

zachwiać

erschüttert werden

zachwiać

ins Wanken geraten pog.

2. zachwiać (stracić równowagę):

zachwiać

aus dem Gleichgewicht gebracht werden

zachwiać

ins Wanken geraten pog.

coś zachwiało się w posadach

etw wurde in seinen Grundfesten erschüttert

glej tudi chwiać

I . chwiać <chwieje; pret. chwiej; dov. obl. za‑> [xvjatɕ] GLAG. preh. glag.

chwiać czymś

etw hin und her bewegen [o. schütteln]

II . chwiać <chwieje; pret. chwiej; dov. obl. za‑> [xvjatɕ] GLAG. povr. glag.

1. chwiać:

chwiać (kołysać się)

[sch]wanken

chwiać (człowiek)

taumeln

chwiać (płomień)

lodern

chwiać (krzesło, stół)

wackeln

komuś grunt się chwieje pod nogami

jdm schwankt [o. schwindet] der Boden m. spol unter den Füßen

2. chwiać fig.:

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

wanken

chwiać (słabnąć) (władza, wpływy)

schwinden

chwiać się w posadach

in seinen Grundfesten erschüttert sein

3. chwiać (wahać się):

chwiać

schwanken

chwiać

unschlüssig sein

chwiać się w swoich przekonaniach

in seinen Überzeugungen schwanken

zachrapać [zaxrapatɕ]

zachrapać dov. obl. od chrapać

glej tudi chrapać

chrapać <‑pie; pret. chrap; dov. obl. chrapnąć [lub za‑]> [xrapatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. chrapać:

chrapać (wydawać charkotliwe dźwięki) (człowiek)

schnarchen

2. chrapać:

chrapać (parskać) (koń)

schnauben

zachwaszczać <‑cza; dov. obl. zachwaścić> [zaxfaʃtʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zachwaszczać AGR.:

zachwaszczać

verunkrauten

zachwaszczony ogród

ein von Unkraut überwucherter Garten

2. zachwaszczać fig. ur. jez. (zaśmiecać):

zachwaszczać

verunreinigen

zachwaszczać język rusycyzmami

eine Sprache mit Russizismen verunreinigen