Prevodi za „devotat“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

deputat¹ <rod. ‑u, mn. ‑y> [deputat] SAM. m. spol pis. jez. (część wynagrodzenia w naturze)

deputat

Deputat sr. spol

deputat

Sachleistung ž. spol

despota (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑oci> [despota] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

1. despota POLIT. (władca absolutny):

despota (-tka)

Despot(in) m. spol (ž. spol)

despota (-tka)

Gewaltherrscher(in) m. spol (ž. spol)

2. despota ur. jez. (despotyczny człowiek):

despota (-tka)

herrschsüchtiger Mensch m. spol

denat(ka) <rod. ‑a, mn. ‑aci> [denat] SAM. m. spol(ž. spol)

1. denat PRAVO:

denat(ka) (ofiara zabójstwa)

Ermordete(r) mf

denat(ka) (ofiara wypadku)

Unfalltote(r) mf

2. denat šalj. pog.:

denat(ka)

Schnapsleiche ž. spol šalj. pog.

dekanat <rod. ‑u, mn. ‑y> [dekanat] SAM. m. spol REL.

dekanat

Dekanat sr. spol

delegat(ka) <rod. ‑a, mn. ‑aci> [delegat] SAM. m. spol(ž. spol)

delegat(ka) PRAVO, POLIT.

Delegierte(r) mf

delegat(ka) PRAVO, POLIT.

Sonderbeauftragte(r) mf

derywat <rod. ‑u, mn. ‑y> [derɨvat] SAM. m. spol LINGV.

derywat

Derivat sr. spol

dyktat <rod. ‑u, mn. ‑y> [dɨktat] SAM. m. spol

dyktat

Diktat sr. spol

dyktat państwa

Diktat des Staates

debata <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [debata] SAM. ž. spol

debata

Debatte ž. spol

debata nad czymś

Debatte ž. spol [o. Diskussion ž. spol ] über etw tož.

dewot(ka) <rod. ‑a, mn. ‑oci> [devot] SAM. m. spol(ž. spol) slabš. ur. jez.

dewot(ka)

Frömmler(in) m. spol (ž. spol) slabš.

dewot(ka)

Scheinheilige(r) mf slabš.

dewot(ka)

Betbruder(Betschwester) m. spol (ž. spol) slabš.

delta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [delta] SAM. ž. spol

1. delta več. lp (litera greckiego alfabetu):

delta

Delta sr. spol

2. delta GEOGR.:

delta

Delta sr. spol

detal <rod. ‑u, mn. ‑e, rod. mn. ‑i [lub ‑ów]> [detal] SAM. m. spol

1. detal (szczegół):

detal

Detail sr. spol ur. jez.

detal

Einzelheit ž. spol

2. detal brez mn. TRG.:

w detalu

im Einzelhandel

deista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [deista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp

deista REL., FILOZ.

Deist(in) m. spol (ž. spol)

deptać <‑pcze> [deptatɕ] GLAG. preh. glag.

1. deptać (następować na coś):

deptać coś [lub po czymś]

auf etw tož. treten

„nie deptać trawnika”

„Rasen nicht betreten“

deptać komuś po piętach

jdm auf Schritt und Tritt folgen

2. deptać (chodzić dużo):

deptać szlaki turystyczne

[Touristen]pfade austreten

3. deptać < dov. obl. po‑> (brudzić nogami):

deptać dywan

schmutzig machen

deptać dywan

beschmutzen

4. deptać < dov. obl. po‑> fig. (naruszać):

deptać godność, prawa

mit Füßen treten fig.

deptak <rod. ‑a [lub ‑u], mn. ‑i> [deptak] SAM. m. spol pog. (promenada)

deptak

Promenade ž. spol