Prevodi za „napiętrzyć“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . napieprzać <‑rza; pret. ‑aj> [napjepʃatɕ], napieprzyć [napjepʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag. pog.

1. napieprzać (posypać pieprzem):

napieprzać

pfeffern

2. napieprzać (naopowiadać bzdur):

napieprzać

Blödsinn reden

napieprzać

rumlabern pog.

sąsiadka przyszła i napieprzyła bzdur

die Nachbarin ž. spol kam und erzählte Blödsinn

3. napieprzać (pobić kogoś):

napieprzać

jdn verdreschen pog.

napieprzył mu i uciekł

er hat ihn verdroschen und ist dann abgehauen

4. napieprzać (mocno boleć):

napieprzać

verdammt wehtun pog.

od wczoraj napieprza mnie głowa

seit gestern tut mein Kopf verdammt weh

II . napieprzać <‑rza; pret. ‑aj> [napjepʃatɕ], napieprzyć [napjepʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. pog.

1. napieprzać (pobić się):

napieprzać

sich tož. prügeln

2. napieprzać (upić się):

napieprzać

sich tož. besaufen pog.

od rana chodzi napieprzony

seit heute Früh ist er besoffen

napowietrzyć [napovjetʃɨtɕ]

napowietrzyć dov. obl. od napowietrzać

glej tudi napowietrzać

napowietrzać <‑rza; dov. obl. napowietrzyć> [napovjetʃatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

napowietrzać

belüften

napowietrzyć wodę w jeziorze

das Seewasser belüften

napstrzyć <‑rzy; pret. ‑yj> [napstʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. ur. jez.

napstrzyć

kunterbunt gestalten

zapieprzyć <‑rzy> [zapjepʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog. (ukraść)

zapieprzyć

klauen pog.

zapieprzyć komuś samochód

jdm das Auto klauen pog.

nastrzyc <‑yże> [nastʃɨts] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog.

nastrzyc

viel schneiden [o. scheren]

zapowietrzyć [zapovjetʃɨtɕ]

zapowietrzyć dov. obl. od zapowietrzać

glej tudi zapowietrzać

I . zapowietrzać <‑rza; dov. obl. zapowietrzyć> [zapovjetʃatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

zapowietrzać (wypełniać niepotrzebnie powietrzem)

zu stark mit Luft füllen

zapowietrzone hamulce

mit Luftblasen gefüllte Bremsschläuche ž. spol mn.

II . zapowietrzać <‑rza; dov. obl. zapowietrzyć> [zapovjetʃatɕ] GLAG. povr. glag. TEH.

zapowietrzać (wypełniać się niepotrzebnie powietrzem)

sich tož. mit Luft anfüllen

kaloryfery się zapowietrzyły

in den Heizkörpern ist Luft ž. spol

napowietrzać <‑rza; dov. obl. napowietrzyć> [napovjetʃatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

napowietrzać

belüften

napowietrzyć wodę w jeziorze

das Seewasser belüften

napowietrzny [napovjetʃnɨ] PRID. TEH.

napowietrzny

Freiluft-

światłowód napowietrzny

Lichtwellenleiter-Luftkabel sr. spol

I . piętrzyć <‑rzy; dov. obl. s‑> [pjentʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. piętrzyć (wznosić):

piętrzyć fale

auftürmen

piętrzyć wodę

stauen

2. piętrzyć fig. (mnożyć):

piętrzyć trudności

anhäufen

II . piętrzyć <‑rzy; dov. obl. s‑> [pjentʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. piętrzyć:

piętrzyć (tworzyć wysoki stos) (drewno, zaspy)

sich tož. auftürmen

2. piętrzyć fig.:

piętrzyć (narastać) (przeszkody, trudności)

sich tož. türmen

piętrzyć (konflikty)

sich tož. anstauen

spiętrzyć [spjentʃɨtɕ]

spiętrzyć dov. obl. od spiętrzać

glej tudi spiętrzać

I . spiętrzać <‑rza; dov. obl. spiętrzyć> [spjentʃatɕ] GLAG. preh. glag.

spiętrzać wody:

spiętrzać

stauen

II . spiętrzać <‑rza; dov. obl. spiętrzyć> [spjentʃatɕ] GLAG. povr. glag.

spiętrzać (akta)

sich tož. stapeln

spiętrzać (akta)

sich tož. auftürmen

spiętrzać (trudności)

sich tož. auftürmen

I . napierać <‑ra; dov. obl. naprzeć> [napjeratɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. napierać (naciskać na coś):

napierać

etw eindrücken

napierać

gegen etw drücken

napierał na drzwi tak długo, aż się otworzyły

er drückte so langen gegen die Tür, bis sie aufging

2. napierać (nacierać na kogoś, coś):

napierać

gegen etw/jdn andrängen

demonstranci napierali na ochronę pałacu prezydenckiego

die Demonstranten m. spol mn. drängten gegen die Sicherheitsleute des Präsidentenpalastes an

3. napierać (upierać się):

napierać

drängen

napierała na kupno nowej pralki

sie drängte zum Kauf einer neuen Waschmaschine

II . napierać <‑ra; dov. obl. naprzeć> [napjeratɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez. (upierać się)

napierać

auf etw daj. bestehen

I . wietrzyć <‑rzy> [vjetʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. wietrzyć < dov. obl. wy‑> <[lub prze‑]> (wpuszczać świeże powietrze):

wietrzyć mieszkanie, pokój

lüften

2. wietrzyć < dov. obl. z‑> ur. jez. (wyczuwać):

wietrzyć intrygę, podstęp

wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

die Gefahr wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

den Braten riechen fig. pog.

II . wietrzyć <‑rzy dov. obl. wy‑> [vjetʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

gelüftet werden

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

auslüften

zwietrzyć [zvjetʃɨtɕ]

zwietrzyć dov. obl. od wietrzyć

glej tudi wietrzyć

I . wietrzyć <‑rzy> [vjetʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. wietrzyć < dov. obl. wy‑> <[lub prze‑]> (wpuszczać świeże powietrze):

wietrzyć mieszkanie, pokój

lüften

2. wietrzyć < dov. obl. z‑> ur. jez. (wyczuwać):

wietrzyć intrygę, podstęp

wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

die Gefahr wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

den Braten riechen fig. pog.

II . wietrzyć <‑rzy dov. obl. wy‑> [vjetʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

gelüftet werden

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

auslüften

wywietrzyć [vɨvjetʃɨtɕ]

wywietrzyć dov. obl. od wietrzyć

glej tudi wietrzyć

I . wietrzyć <‑rzy> [vjetʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. wietrzyć < dov. obl. wy‑> <[lub prze‑]> (wpuszczać świeże powietrze):

wietrzyć mieszkanie, pokój

lüften

2. wietrzyć < dov. obl. z‑> ur. jez. (wyczuwać):

wietrzyć intrygę, podstęp

wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

die Gefahr wittern

wietrzyć niebezpieczeństwo

den Braten riechen fig. pog.

II . wietrzyć <‑rzy dov. obl. wy‑> [vjetʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

gelüftet werden

wietrzyć (być wietrzonym) (mieszkanie, ubranie)

auslüften

I . naparzać <‑rza; pret. ‑aj> [napaʒatɕ], naparzyć [napaʒɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

naparzać herbatę, zioła:

naparzać

aufgießen

naparzać

aufbrühen

II . naparzać <‑rza; pret. ‑aj> [napaʒatɕ], naparzyć [napaʒɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (herbata, zioła)

naparzać

ziehen

odpowietrzyć [otpovjetʃɨtɕ]

odpowietrzyć dov. obl. od odpowietrzać

glej tudi odpowietrzać

odpowietrzać <‑rza; dov. obl. odpowietrzyć> [otpovjetʃatɕ] GLAG. preh. glag. TEH.

odpowietrzać

entlüften

odpowietrzyć instalację centralnego ogrzewania

die Zentralheizungsanlage entlüften

napiętek <rod. ‑tka, mn. ‑tki> [napjentek] SAM. m. spol

1. napiętek (część buta):

napiętek

Hinterkappe ž. spol

2. napiętek ANAT.:

napiętek

Sprungbein sr. spol

napierśnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [napjerɕɲik] SAM. m. spol

1. napierśnik ur. jez. (część fartucha):

napierśnik

[Schürzen]latz m. spol

2. napierśnik (część uprzęży konia):

napierśnik

Brustblatt sr. spol

3. napierśnik ZGOD.:

napierśnik

Brustpanzer m. spol

przewietrzyć [pʃevjetʃɨtɕ]

przewietrzyć dov. obl. od przewietrzać

glej tudi przewietrzać

I . przewietrzać <‑rza; dov. obl. przewietrzyć> [pʃevjetʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. przewietrzać (wietrzyć):

przewietrzać pokój, pościel

[durch]lüften

przewietrzać pokój, pościel

auslüften

2. przewietrzać fig. (wprowadzać zmiany, odświeżać):

przewietrzać poglądy, środowisko

durchlüften fig.

przewietrzać poglądy, środowisko

Änderungen vornehmen

II . przewietrzać <‑rza; dov. obl. przewietrzyć> [pʃevjetʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. przewietrzać (zostać przewietrzonym):

przewietrzać

auslüften

pościel musi się jeszcze trochę przewietrzyć

die Bettwäsche ž. spol muss noch ein bisschen auslüften

2. przewietrzać pog. (dotlenić się):

przewietrzać

an die frische Luft gehen

przewietrzać

frische Luft schnappen fig.

przewietrzać

sich tož. auslüften šalj. pog.

3. przewietrzać pog. (wyjechać dla zmiany wrażeń):

przewietrzać

wegfahren, um den Kopf zu durchlüften

wyjedźmy gdzieś, musimy się przewietrzać

lass uns irgendwohin wegfahren, wir müssen unsere Köpfe durchlüften