Prevodi za „nasılsın“ v slovarju poljsko » nemški

nasilić [naɕilitɕ]

nasilić dov. obl. od nasilać

glej tudi nasilać

I . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. preh. glag.

nasilać

zunehmen

nasilać

anwachsen

II . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. povr. glag.

nasilać

sich tož. verstärken

nasilać

stärker werden

nasilać

an Stärke zunehmen

nasilenie <rod. ‑ia, brez mn. > [naɕileɲe] SAM. sr. spol

1. nasilenie (wzrost):

nasilenie

Verstärkung ž. spol

nasilenie

Steigerung ž. spol

gwałtowne nasilenie

plötzliche Verstärkung

2. nasilenie (siła):

nasilenie

Stärke ž. spol

nasilenie

Kraft ž. spol

nasiusiać [naɕuɕatɕ]

nasiusiać dov. obl. od siusiać

glej tudi siusiać

siusiać <‑ia; dov. obl. na‑> [ɕuɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog.

siusiać

pinkeln pog.

siusiać

pieseln pog.

nasilony [naɕilonɨ] PRID. ur. jez.

nasilony

verstärkt

nasilone objawy choroby

verstärkte Krankheitssymptome ntpl

nasienie <rod. ‑ia, mn. nasiona> [naɕeɲe] SAM. sr. spol

1. nasienie BOT.:

nasienie

Samen m. spol

nasienie

Samenkorn sr. spol

2. nasienie brez mn. (sperma):

nasienie

Samen m. spol

nasienie

Sperma sr. spol

męskie nasienie

männlicher Samen

I . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. preh. glag.

nasilać

zunehmen

nasilać

anwachsen

II . nasilać <‑la; dov. obl. nasilić> [naɕilatɕ] GLAG. povr. glag.

nasilać

sich tož. verstärken

nasilać

stärker werden

nasilać

an Stärke zunehmen

nasieniak <rod. ‑a, mn. ‑i> [naɕeɲak] SAM. m. spol MED.

nasieniak

Seminom sr. spol

nasiennik <rod. ‑a, mn. ‑i> [naɕeɲɲik] SAM. m. spol AGR.

nasiennik

Samenträger m. spol

nasiennik

Steckling m. spol

nasiennik

Samenbaum m. spol

nasiennik

Samenholz sr. spol

nasiadka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [naɕatka] SAM. ž. spol

nasiadka TEH., ZOOL.

Bruthenne ž. spol

nasiadka TEH., ZOOL.

Glucke ž. spol

nasiadka TEH., ZOOL.

Brutgans ž. spol

nasiąkać <‑ka; pret. ‑aj; dov. obl. nasiąknąć> [naɕoŋkatɕ] GLAG. nepreh. glag.

nasiąkać wodą

sich tož. voll Wasser saugen

nasiąkły [naɕoŋkwɨ] PRID.

nasiąkły → nasiąknięty

glej tudi nasiąknięty

nasiąknięty [naɕoŋkɲentɨ] PRID. ur. jez.

1. nasiąknięty (wilgotny):

nasiąknięty

durchnässt

nasiąknięty

feucht

buty nasiąknięte wodą

durchnässte Schuhe m. spol mn.

2. nasiąknięty (przepełniony zapachem):

nasiąknięty

durchdrungen

szal nasiąknięty jej zapachem

von ihrem Duft durchdrungener Schal

3. nasiąknięty fig.:

nasiąknięty

geprägt

nasiąknięty był jazzem od stóp do głowy

er war durch und durch vom Jazz geprägt

nasiekać [naɕekatɕ]

nasiekać dov. obl. od siekać

glej tudi siekać

I . siekać <‑ka> [ɕekatɕ] GLAG. preh. glag.

siekać (pociąć coś na drobne kawałki):

siekać

hacken

fraza:

dać się posiekać za kogoś/coś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

II . siekać <‑ka> [ɕekatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez., przest (ranić się wzajemnie bronią sieczną)

siekać

sich tož. gegenseitig mit einer Hiebwaffe verletzen [o. schneiden]

nasienny [naɕennɨ] PRID.

nasienny gniazdo

Saat-

nasienny komórka, płyn

Samen-

nasienny komórka, płyn

Saat-

nasionko <rod. ‑ka, mn. ‑ka> [naɕonko] SAM. sr. spol

nasionko pomanjš. od nasienie

nasionko

kleiner Samen m. spol

nasionko

Samenkörnchen sr. spol

glej tudi nasienie

nasienie <rod. ‑ia, mn. nasiona> [naɕeɲe] SAM. sr. spol

1. nasienie BOT.:

nasienie

Samen m. spol

nasienie

Samenkorn sr. spol

2. nasienie brez mn. (sperma):

nasienie

Samen m. spol

nasienie

Sperma sr. spol

męskie nasienie

männlicher Samen

nasierdzie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [naɕerdʑe] SAM. sr. spol ANAT.

nasierdzie

Epikard sr. spol

nasionnica <rod. ‑cy, mn. ‑ce> [naɕoɲɲitsa] SAM. ž. spol ZOOL.

nasionnica

Apfelfruchtfliege ž. spol

nasionnica

Kirschfruchtfliege ž. spol

nasiać [naɕatɕ]

nasiać dov. obl. od siać

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę preg.

wer Wind sät, wird Sturm ernten preg.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

nasiec [naɕets]

nasiec dov. obl. od siec

glej tudi siec

I . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. preh. glag.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. brezos. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m. spol peitscht