poljsko » nemški

Prevodi za „niszczonym“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

zniszczony: pridevnik in prislov
niszczyć: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
niszczący: prislov
namaszczony: pridevnik in prislov
niszczeć: neprehodni glagol
niszczarka: samostalnik
opuszczony: pridevnik in prislov
zniszczyć
zniszczały: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: zniszczony , niszczący , niszczyć , namaszczony , zniszczały , zniszczyć , opuszczony , niszczarka in niszczeć

zniszczony [zɲiʃtʃonɨ] PRID.

zniszczony twarz

zniszczony ręce

I . niszczyć <‑czy; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. niszczyć (pustoszyć):

niszczyć tereny

niszczyć tereny

niszczący wpływ

verheerender Einfluss m. spol

2. niszczyć (tępić):

niszczyć szkodniki

niszczyć szkodniki

3. niszczyć (powodować zużywanie):

niszczyć ubranie

niszczyć ubranie

niszczyć buty

4. niszczyć (powodować utratę zdrowia):

niszczyć organizm

niszczyć organizm

zu Grunde richten

5. niszczyć fig. (burzyć):

niszczyć spokój

II . niszczyć <‑czy; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. niszczyć:

niszczyć (być niszczonym) (książki, ubranie)

sich tož. abnutzen

2. niszczyć:

niszczyć (osłabiać się) (człowiek)

sich tož. zu Grunde richten

3. niszczyć:

niszczyć (tępić się nawzajem) (wrogowie)

sich tož. gegenseitig vernichten

glej tudi niszczeć

niszczeć <‑eje; dov. obl. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

niszczeć (żywność)

niszczący [ɲiʃtʃontsɨ] PRISL.

niszczący konkurencja

ruinöse Konkurrenz ž. spol

namaszczony [namaʃtʃonɨ] PRID. ur. jez.

namaszczony

namaszczony

namaszczony

namaszczone kazanie

weihevolle [o. andächtige] Predigt ž. spol

niszczeć <‑eje; dov. obl. z‑> [ɲiʃtʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

zu Grunde gehen

niszczeć (budynek)

niszczeć (żywność)

niszczarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [ɲiʃtʃarka] SAM. ž. spol pog.

Reißwolf m. spol

Vernichter m. spol

Aktenwolf m. spol

niszczarka dokumentów

Aktenvernichter m. spol

opuszczony [opuʃtʃonɨ] PRID.

1. opuszczony (pozostawiony):

opuszczony dom, wieś

opuszczony dom, wieś

2. opuszczony (porzucony):

opuszczony człowiek

opuszczony człowiek

3. opuszczony (zaniedbany):

vernachlässigt

zniszczyć [zɲiʃtʃɨtɕ]

zniszczyć dov. obl. od niszczyć

glej tudi niszczyć

I . niszczyć <‑czy; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. niszczyć (pustoszyć):

niszczyć tereny

niszczyć tereny

niszczący wpływ

verheerender Einfluss m. spol

2. niszczyć (tępić):

niszczyć szkodniki

niszczyć szkodniki

3. niszczyć (powodować zużywanie):

niszczyć ubranie

niszczyć ubranie

niszczyć buty

4. niszczyć (powodować utratę zdrowia):

niszczyć organizm

niszczyć organizm

zu Grunde richten

5. niszczyć fig. (burzyć):

niszczyć spokój

II . niszczyć <‑czy; dov. obl. z‑ [lub po‑]> [ɲiʃtʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. niszczyć:

niszczyć (być niszczonym) (książki, ubranie)

sich tož. abnutzen

2. niszczyć:

niszczyć (osłabiać się) (człowiek)

sich tož. zu Grunde richten

3. niszczyć:

niszczyć (tępić się nawzajem) (wrogowie)

sich tož. gegenseitig vernichten

zniszczały [zɲiʃtʃawɨ] PRID. ur. jez.

zniszczały

zniszczały

zniszczałe meble

abgenutzte Möbel m. spol mn.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski