Prevodi za „opatství“ v slovarju poljsko » nemški

opatrzyć <‑rzy> [opatʃɨtɕ]

opatrzyć dov. obl. od opatrywać

glej tudi opatrywać

I . opatrywać <‑ruje; dov. obl. opatrzyć> [opatrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. opatrywać MED.:

opatrywać ranę

behandeln

opatrywać ranę

verbinden

2. opatrywać ur. jez. (dołączać coś):

opatrywać coś czymś wstępem, pieczęcią, komentarzem

etw mit etw versehen

opatrzyć coś nazwą/tytułem

einer Sache daj. einen Namen/Titel geben

opatrzyć coś nazwą/tytułem

etw nennen/betiteln

opatrzyć kogoś sakramentami REL.

jdn mit den Sterbesakramenten versehen

opatrzyć kogoś sakramentami REL.

jdm die Sterbesakramente erteilen [o. geben]

opatrzony wstępem

mit einem Vorwort versehen

opatrzony pieczęcią

mit einem Stempel versehen

opatrzony pieczęcią

gestempelt

opatrzony komentarzem

mit einem Kommentar versehen

opatrzony komentarzem

kommentiert

opatrzony sakramentami REL.

mit den Sterbesakramenten versehen

3. opatrywać ur. jez. (umieszczać):

opatrywać coś czymś kłódką, kratą

etw an etw daj. anbringen

opatrywać coś czymś kłódką, kratą

etw mit etw ausstatten

4. opatrywać ur. jez. (naprawiać):

opatrywać maszynę

herrichten

opatrywać maszynę

in Ordnung bringen

opatrywać dom, okna

isolieren

II . opatrywać <‑ruje; dov. obl. opatrzyć> [opatrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. opatrywać (opatrywac siebie samego):

opatrywać

sich tož. selbst verbinden

2. opatrywać več. dov. obl. pog. (znudzić się):

opatrywać się komuś

etw satthaben pog.

opatrywać się komuś

genug von etw haben

opatrzyły mu się samochody

er kann keine Autos mehr sehen pog.

I . opatulać <‑la; pret. ‑aj> [opatulatɕ], opatulić [opatulitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. (okryć)

opatulać

einhüllen

opatulać

einmummeln

opatulać

einwickeln

opatulać kogoś pierzyną

jdn in eine Daunendecke einmummeln

II . opatulać <‑la; pret. ‑aj> [opatulatɕ], opatulić [opatulitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

opatulać

sich tož. einhüllen

opatulać

sich tož. einmummeln

opatulać

sich tož. einwickeln

opatka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [opatka] SAM. ž. spol

opatka REL. → opat

glej tudi opat

opat(ka) <rod. ‑a, mn. ‑aci> [opat] SAM. m. spol(ž. spol) REL.

opat(ka)

Abt(Äbtissin) m. spol (ž. spol)

opacki [opatski] PRID.

opacki

Abtei-

opasać¹ [opasatɕ]

opasać dov. obl. od opasywać

glej tudi opasywać

I . opasywać <‑suje; dov. obl. opasać> [opasɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. opasywać (pasem):

opasywać

umschnallen

opasywać

gürten

2. opasywać (wstążką):

opasywać włosy

umbinden

3. opasywać (okalać):

opasywać

umgeben

opasywać kogoś ramionami

jdn umarmen

opasywać kolana rękami

die Knie mit den Armen umfassen

szal opasuje jej szyję

sie hat sich daj. einen Schal umgebunden

II . opasywać <‑suje; dov. obl. opasać> [opasɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

opasywać

anlegen

opasywać się fartuchem

eine Schürze anlegen

opasywać się fartuchem

sich daj. eine Schürze umbinden

opaska <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [opaska] SAM. ž. spol

1. opaska (opatrunek):

opaska uciskowa

Druckverband m. spol

opaska uciskowa

Kompressionsverband m. spol

opaska biodrowa

Lendenschurz m. spol

2. opaska (żałobna):

opaska

Trauerflor m. spol

3. opaska (na oczy):

opaska

Augenbinde ž. spol

zasłonić komuś oczy opaską

jdm die Augen verbinden

4. opaska (na czoło):

opaska

Stirnband sr. spol

5. opaska (na okładce książki):

opaska

Bauchbinde ž. spol

6. opaska TEH.:

opaska

Schelle ž. spol

opaska zaciskowa

Kabelbinder m. spol

opasły [opaswɨ] PRID.

1. opasły (wypasiony):

opasły zwierzę

gemästet

opasły zwierzę

fett

2. opasły (z nadwagą):

opasły człowiek

fett

opasły człowiek

übergewichtig

3. opasły (pokaźnych rozmiarów):

opasły tom

dick

opasła księga

dickes Buch sr. spol

opasła księga

Wälzer m. spol

opasła księga

Schwarte ž. spol fig.

opactwo <rod. ‑wa, mn. ‑wa> [opatstfo] SAM. sr. spol REL.

opactwo

Abtei ž. spol