Prevodi za „podtwierdzić“ v slovarju poljsko » nemški

potwierdzić [potfjerdʑitɕ]

potwierdzić dov. obl. od potwierdzać

glej tudi potwierdzać

I . potwierdzać <‑dza; dov. obl. potwierdzić> [potfjerdzatɕ] GLAG. preh. glag.

potwierdzać odbiór, przypuszczenia, zeznania:

potwierdzać

bestätigen

II . potwierdzać <‑dza; dov. obl. potwierdzić> [potfjerdzatɕ] GLAG. povr. glag. (obawy, przypuszczenia)

potwierdzać

sich tož. bestätigen [o. bewahrheiten]

przytwierdzać <‑dza> [pʃɨtfjerdzatɕ], przytwierdzić [pʃɨtfjerdʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

przytwierdzać

befestigen

twierdzić <‑dzi; pret. ‑rdź> [tfjerdʑitɕ] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

twierdzić

behaupten

twierdzić, że...

behaupten, dass ...

stwierdzić [stfjerdʑitɕ]

stwierdzić dov. obl. od stwierdzać

glej tudi stwierdzać

I . stwierdzać <‑dza dov. obl. stwierdzić> [stfjerdzatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez. (poświadczać)

stwierdzać zgon

feststellen

stwierdzać autentyczność

feststellen

stwierdzać autentyczność

bestätigen

stwierdzać zgodność z oryginałem

beglaubigen

II . stwierdzać <‑dza dov. obl. stwierdzić> [stfjerdzatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez. (konstatować)

stwierdzać

feststellen

stwierdzać

zu dem Schluss kommen

I . utwierdzać <‑dza> [utfjerdzatɕ], utwierdzić [utfjerdʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. utwierdzać (upewnić):

utwierdzać kogoś w czymś

jdn in etw daj. bestärken

mąż utwierdził żonę w przekonaniu, że jest jej wierny

der Mann m. spol bestärkte die Frau darin, dass er ihr treu ist

2. utwierdzać (zamocowywać):

utwierdzać

fest machen

utwierdzać

befestigen

utwierdzać flagę na maszcie

die Flagge am Mast befestigen

3. utwierdzać več. dov. obl. (ugruntowywać):

utwierdzać

festigen

utwierdzać

sichern

utwierdzić władzę

die Macht festigen

II . utwierdzać <‑dza> [utfjerdzatɕ], utwierdzić [utfjerdʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

utwierdzać się w czymś

in etw daj. bestärkt werden

utwierdzać się w przekonaniu, że...

sich tož. in der Überzeugung bestärkt sehen, dass ...

zatwierdzić [zatfjerdʑitɕ]

zatwierdzić dov. obl. od zatwierdzać

glej tudi zatwierdzać

zatwierdzać <‑dza; dov. obl. zatwierdzić> [zatfjerdzatɕ] GLAG. preh. glag.

zatwierdzać plan/projekt

einen Plan/Entwurf billigen

zatwierdzać ustawę budżetową

das Haushaltsgesetz [o. den Haushalt, Etat] beschließen [o. verabschieden]