Prevodi za „rozdielnosť“ v slovarju poljsko » nemški

rozdzielność <rod. ‑ści, brez mn. > [rozdʑelnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

rozdzielność

Trennbarkeit ž. spol

rozdzielność majątkowa PRAVO

Gütertrennung ž. spol

rozdzielny [rozdʑelnɨ] PRID. ur. jez.

rozdzielny pisownia:

rozdzielny

getrennt

rozdzielnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [rozdʑelɲa] SAM. ž. spol (pomieszczenie)

rozdzielnia

Lager- und Logistikraum m. spol

rozdzielnia elektryczna ELEK.

elektrische Schaltanlage ž. spol

rozdzielnie [rozdʑelɲe] PRISL.

rozdzielnie pisać:

rozdzielnie

getrennt

rozdzielnie

auseinander pog.

czasowniki rozdzielnie złożone

trennbar zusammengesetzte Verben ntpl

rozdzielnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [rozdʑelɲik] SAM. m. spol

rozdzielnik

Verteiler[schlüssel] m. spol

rozdzielczość <rod. ‑ści, brez mn. > [rozdʑeltʃoɕtɕ] SAM. ž. spol TEH.

rozdzielczość

Auflösung ž. spol

ekran o wysokiej rozdzielczość

Bildschirm m. spol mit hoher Auflösung

rozdzielczość ekranu

Bildschirmauflösung ž. spol

wysoka/niska rozdzielczość

hohe/niedrige Auflösung

z wysoką rozdzielczością

hochauflösend

z wysoką rozdzielczością

mit hoher Auflösung

rozdzielnictwo <rod. ‑wa, brez mn. > [rozdʑelɲitstfo] SAM. sr. spol (rozdzielanie dóbr)

rozdzielnictwo

Verteilung ž. spol

rozdzielnictwo maszyn

Maschinenverteilung ž. spol

I . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

rozdzielać

zerteilen

rozdzielać

teilen

rozdzielić grupę na podgrupy

die Gruppe in Untergruppen teilen

rozdzielić gruszkę na pół

die Birne halbieren

rozdzielać dane na bloki RAČ.

Daten in Blöcke zerlegen

2. rozdzielać (rozdawać):

rozdzielać

verteilen

rozdzielać

aufteilen

rozdzielać coś pomiędzy biednych

etw unter die Armen verteilen

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

rozdzielać

trennen

3. rozdzielać (rozgraniczać):

rozdzielać

abgrenzen

rozdzielać politykę od religii

Politik von Religion abgrenzen

II . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. povr. glag.

rozdzielać (grupa ludzi)

sich tož. [ver]teilen

rozdzielać (droga)

sich tož. gabeln

rozdzielać (tory kolejowe)

auseinander gehen

rozdzielić [rozdʑelitɕ]

rozdzielić dov. obl. od rozdzielać

glej tudi rozdzielać

I . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozdzielać (dzielić całość na części):

rozdzielać

zerteilen

rozdzielać

teilen

rozdzielić grupę na podgrupy

die Gruppe in Untergruppen teilen

rozdzielić gruszkę na pół

die Birne halbieren

rozdzielać dane na bloki RAČ.

Daten in Blöcke zerlegen

2. rozdzielać (rozdawać):

rozdzielać

verteilen

rozdzielać

aufteilen

rozdzielać coś pomiędzy biednych

etw unter die Armen verteilen

2. rozdzielać (oddzielać, powodować rozłąkę):

rozdzielać

trennen

3. rozdzielać (rozgraniczać):

rozdzielać

abgrenzen

rozdzielać politykę od religii

Politik von Religion abgrenzen

II . rozdzielać <‑la; dov. obl. rozdzielić> [rozdʑelatɕ] GLAG. povr. glag.

rozdzielać (grupa ludzi)

sich tož. [ver]teilen

rozdzielać (droga)

sich tož. gabeln

rozdzielać (tory kolejowe)

auseinander gehen

rozdzielacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [rozdʑelatʃ] SAM. m. spol AVTO.

rozdzielacz

[Zünd]verteiler m. spol

rozdzielczy [rozdʑeltʃɨ] PRID. AVTO.

deska rozdzielcza

Armaturenbrett sr. spol

tablica rozdzielcza

Schalttafel ž. spol

tablica rozdzielcza

Schaltbrett sr. spol

rozdzielnopłciowy [rozdʑelnopwtɕovɨ] PRID. BIOL.

rozdzielnopłciowy

getrenntgeschlechtlich

zwierzęta rozdzielnopłciowe

getrenntgeschlechtliche Tiere ntpl