Prevodi za „rozkoszując“ v slovarju poljsko » nemški

rozkoszny [roskoʃnɨ] PRID.

rozkoszny uśmiech, wspomnienia

reizend

rozkoszny uśmiech, wspomnienia

nett

rozkoszny marzenia

wunderschön

rozkoszny dziecko

wonnig

rozkoszny dziecko

entzückend

rozkazujący [roskazujontsɨ] PRID.

rozkazujący głos, ton:

rozkazujący

befehlend

rozkazujący

gebieterisch

tryb rozkazujący LINGV.

Imperativ m. spol

tryb rozkazujący LINGV.

Befehlsform ž. spol

I . rozkleić [roskleitɕ] dov. obl., rozklejać [rosklejatɕ] <‑ja> GLAG. preh. glag.

1. rozkleić (coś sklejonego):

rozkleić

lösen

2. rozkleić (plakatować):

rozkleić

plakatieren

II . rozkleić [roskleitɕ] dov. obl., rozklejać [rosklejatɕ] <‑ja> GLAG. povr. glag., brezos. (rozpadać się)

rozkleić

sich tož. auflösen

rozkleić

aus dem Leim gehen pog.

III . rozkleić [roskleitɕ] dov. obl., rozklejać [rosklejatɕ] <‑ja> GLAG. povr. glag. fig. (wpadać w depresję)

rozkleić

aus der Fassung kommen [o. geraten]

rozkleić

den Tränen [o. dem Weinen] nahe sein

rozkrajać [roskrajatɕ] dov. obl., rozkrawać [roskravatɕ] <‑wa; dov. obl. rozkroić> GLAG. preh. glag.

rozkrajać

aufschneiden

I . rozkopać [roskopatɕ] dov. obl., rozkopywać [roskopɨvatɕ] <‑puje> GLAG. preh. glag.

1. rozkopać (ziemię):

rozkopać

aufgraben

2. rozkopać pog. (rozrzucić pościel):

rozkopać

zerwühlen

II . rozkopać [roskopatɕ] dov. obl., rozkopywać [roskopɨvatɕ] <‑puje> GLAG. povr. glag.

rozkopać

sich aufdecken

rozkopać się w nocy

sich in der Nacht aufdecken

I . rozkochać [roskoxatɕ] dov. obl., rozkochiwać [roskoxivatɕ] <‑chuje; pret. ‑chuj> GLAG. preh. glag.

rozkochać

verliebt machen

rozkochać kogoś w sobie

jdn in sich tož. verliebt machen

II . rozkochać [roskoxatɕ] dov. obl., rozkochiwać [roskoxivatɕ] <‑chuje; pret. ‑chuj> GLAG. povr. glag.

rozkochać się w kimś/czymś

sich tož. in jdn/etw verlieben

rozkodować [roskodovatɕ] dov. obl., rozkodowywać [roskodovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. preh. glag.

rozkodować

entschlüsseln

rozkodować

dekodieren

rozkodować hasło dostępu

den Zutrittscode entschlüsseln

I . rozbujać <‑ja> [rozbujatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

rozbujać

in Schwingen [o. setzen] bringen

rozbujać kołyskę

Wiege in Schwingen setzen

II . rozbujać <‑ja> [rozbujatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl.

1. rozbujać (wprawić w ruch wahadłowy):

rozbujać

in Schwingung kommen

2. rozbujać (rozkołysać się):

rozbujać

in Schwingen geraten

rozkazać [roskazatɕ]

rozkazać dov. obl. od rozkazywać

glej tudi rozkazywać

rozkazywać <‑zuje; pret. ‑zuj; dov. obl. rozkazać> [roskazɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

rozkazywać

befehlen

rozkazywać

anordnen

rozkazywać komuś, żeby zamknąć drzwi

jdm befehlen, die Tür zu schließen

rozkazywać <‑zuje; pret. ‑zuj; dov. obl. rozkazać> [roskazɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

rozkazywać

befehlen

rozkazywać

anordnen

rozkazywać komuś, żeby zamknąć drzwi

jdm befehlen, die Tür zu schließen

I . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkruszać

zerbröseln

II . rozkruszać <‑sza> [roskruʃatɕ], rozkruszyć [roskruʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

rozkruszać

zerbröckeln

rozkoszować się <‑szuje się; pret. ‑szuj się> [roskoʃovatɕ ɕe] GLAG. povr. glag. ur. jez.

rozkoszować się czymś

sich tož. an etw daj. ergötzen

rozkoszować się czymś

sich tož. einer S. rod. erfreuen