poljsko » nemški

Prevodi za „rozmoczyć“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

roztoczyć
rozmowny: pridevnik in prislov
odmoczyć
pomoczyć
rozliczyć
rozłączyć
rozmiękczać: prehodni glagol
rozwłóczyć: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
przemoczyć: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
rozmnożyć
namoczyć
wymoczyć
zamoczyć
rozmrażać: pregibni ali prehodni glagol
rozmaity: pridevnik in prislov
rozmaryn: samostalnik
rozmazać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol

Ogledujete si podobne rezultate: roztoczyć , rozłączyć , rozliczyć , pomoczyć , odmoczyć , rozmowny , rozmiękczyć , przemoczyć , rozwłóczyć , rozmazać , rozmaryn , rozmaity , rozmrozić , zamoczyć , wymoczyć , namoczyć in rozmnożyć

roztoczyć [rostotʃɨtɕ]

roztoczyć dov. obl. od roztaczać

glej tudi roztaczać

I . roztaczać <‑cza; dov. obl. roztoczyć> [rostatʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. roztaczać (ukazywać):

roztaczać perspektywy, wizję

roztaczać perspektywy, wizję

2. roztaczać (rozprzestrzeniać):

roztaczać blask, zapach

fraza:

roztaczać nad kimś opiekę

jdn in seine Obhut nehmen

II . roztaczać <‑cza; dov. obl. roztoczyć> [rostatʃatɕ] GLAG. povr. glag. več. nedov. obl.

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich tož. erstrecken

roztaczać (rozciągać się w przestrzeni) (widok, dolina)

sich tož. ausbreiten

rozmowny [rozmovnɨ] PRID. ur. jez.

odmoczyć [odmotʃɨtɕ]

odmoczyć dov. obl. od odmaczać

glej tudi odmaczać

I . odmaczać <‑cza; pret. ‑aj; dov. obl. odmoczyć> [odmatʃatɕ] GLAG. preh. glag.

odmoczyć przyschniętą patelnię

eine verkrustete Pfanne einweichen

odmoczyć odciski

Hühneraugen aufweichen

II . odmaczać <‑cza; pret. ‑aj; dov. obl. odmoczyć> [odmatʃatɕ] GLAG. povr. glag.

aufgeweicht [o. eingeweicht] werden

garnek z zaschniętymi resztkami jedzenia musi się odmoczyć

der Topf m. spol mit den angetrockneten Essensresten muss eingeweicht werden

pomoczyć [pomotʃɨtɕ]

pomoczyć dov. obl. od moczyć

glej tudi moczyć

I . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. moczyć < dov. obl. z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

2. moczyć < dov. obl. na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

moczyć kij šalj.

den Wurm [o. Würmer] baden šalj. pog.

II . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche ž. spol wird eingeweicht

2. moczyć < dov. obl. z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

das Bett nässen ur. jez.

ins Bett machen

rozliczyć [rozlitʃɨtɕ]

rozliczyć dov. obl. od rozliczać

glej tudi rozliczać

I . rozliczać <‑cza; dov. obl. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FINAN.

rozliczać EKON, FINAN.

rozliczać koszty remontu

die Renovierungskosten abrechnen

rozliczać delegację

Dienstreisekosten abrechnen

rozliczać kogoś z pieniędzy

mit jdm [das Geld] abrechnen

2. rozliczać ADMIN. JEZ.:

Rechenschaft fordern

rozliczyć pracownika z powierzonych zadań

von dem Angestellten fordern, dass er Rechenschaft über die ihm übertragenen Aufgaben ablegt

II . rozliczać <‑cza; dov. obl. rozliczyć> [rozlitʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozliczać:

rozliczać EKON, FINAN.

rozliczać się z kimś

mit jdm abrechnen

rozliczać się z czegoś

etw tož. abrechnen

2. rozliczać fig. ur. jez.:

rozliczyć się z przeszłością

mit der Vergangenheit abrechnen

rozłączyć [rozwontʃɨtɕ]

rozłączyć dov. obl. od rozłączać

glej tudi rozłączać

I . rozłączać <‑cza; dov. obl. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] GLAG. preh. glag.

rozłączać kable, walczących

rozłączać rodzinę, zakochanych

rozłączać rodzinę, zakochanych

auseinander reißen

II . rozłączać <‑cza; dov. obl. rozłączyć> [rozwontʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozłączać:

rozłączać (rwać się) (kable)

sich tož. lösen

rozłączać (rwać się) (kable)

getrennt werden

2. rozłączać (tracić połączenie telefoniczne):

rozłączać

proszę się nie rozłączać

bleiben Sie bitte dran

dlaczego się rozłączyłaś?

wieso hast du aufgelegt?

rozmiękczać <‑cza> [rozmjeŋktʃatɕ], rozmiękczyć [rozmjeŋktʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

rozmiękczać bułkę

rozmiękczać serce

I . rozwłóczyć <‑czy> [rozvwutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. rozwłóczyć (rozwlec):

rozwłóczyć

rozwłóczyć

auseinanderschleppen

kot rozwłóczył sznurek

die Katze ž. spol verteilte den Bindfaden überall

2. rozwłóczyć (rozkraść):

rozwłóczyć

rozwłóczyli mu majątek

sie stahlen ihm das Vermögen [weg]

II . rozwłóczyć <‑czy> [rozvwutʃɨtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog.

1. rozwłóczyć (wlec się):

rozwłóczyć

sich tož. auseinanderziehen

wycieczka bardzo się rozwłóczyła

die [Ausflugs]gruppe ž. spol zog sich sehr auseinander

2. rozwłóczyć (rozprzestrzenić się):

rozwłóczyć

sich verbreiten

3. rozwłóczyć (stać się włóczęgą):

rozwłóczyć

zum Landstreicher werden

I . przemoczyć <‑czy> [pʃemotʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

przemoczyć buty:

przemoczyć

II . przemoczyć <‑czy> [pʃemotʃɨtɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (buty)

przemoczyć

durchnässt sein

rozmnożyć [rozmnoʒɨtɕ]

rozmnożyć dov. obl. od rozmnażać

glej tudi rozmnażać

I . rozmnażać <‑ża; dov. obl. rozmnożyć> [rozmnaʒatɕ] GLAG. preh. glag.

rozmnażać stado

rozmnażać stado

rozmnażać majątek

mehren ur. jez.

rozmnażać majątek

II . rozmnażać <‑ża; dov. obl. rozmnożyć> [rozmnaʒatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozmnażać BIOL.:

rozmnażać

sich tož. vermehren

rozmnażać

sich tož. fortpflanzen

2. rozmnażać (powiększać się liczebnie):

rozmnażać

sich tož. vermehren

namoczyć [namotʃɨtɕ]

namoczyć dov. obl. od namaczać

glej tudi namaczać

I . namaczać <‑cza; dov. obl. namoczyć> [namatʃatɕ] GLAG. preh. glag. samo v dov. obl.

namaczać bułkę, fasolę, bluzkę:

II . namaczać <‑cza; dov. obl. namoczyć> [namatʃatɕ] GLAG. povr. glag. (fasola)

wymoczyć [vɨmotʃɨtɕ]

wymoczyć dov. obl. od moczyć

glej tudi moczyć

I . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. moczyć < dov. obl. z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

2. moczyć < dov. obl. na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

moczyć kij šalj.

den Wurm [o. Würmer] baden šalj. pog.

II . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche ž. spol wird eingeweicht

2. moczyć < dov. obl. z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

das Bett nässen ur. jez.

ins Bett machen

zamoczyć [zamotʃɨtɕ]

zamoczyć dov. obl. od zamaczać

glej tudi zamaczać

I . zamaczać <‑cza; dov. obl. zamoczyć> [zamatʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zamaczać (zanurzać):

2. zamaczać (zmoczyć):

II . zamaczać <‑cza; dov. obl. zamoczyć> [zamatʃatɕ] GLAG. povr. glag.

rozmrażać <‑ża> [rozmraʒatɕ], rozmrozić [rozmroʑitɕ] GLAG. preh. glag., povr. glag. dov. obl.

rozmrażać (mięso)

rozmrażać (lodówka)

rozmaity [rozmaitɨ] PRID. ur. jez.

unterschiedlich

rozmaryn <rod. ‑u, mn. ‑y> [rozmarɨn] SAM. m. spol BOT.

Rosmarin m. spol

I . rozmazać [rozmazatɕ] dov. obl., rozmazywać [rozmazɨvatɕ] <‑zuje> GLAG. preh. glag.

rozmazać brud

rozmazać farbę

rozmazać farbę

II . rozmazać [rozmazatɕ] dov. obl., rozmazywać [rozmazɨvatɕ] <‑zuje> GLAG. povr. glag.

rozmazać (plama)

größer werden

rozmazać (kształty)

rozmazać (kształty)

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski