Prevodi za „specjalizowałem“ v slovarju poljsko » nemški

I . specjalizować <‑zuje; pret. ‑zuj> GLAG. preh. glag.

1. specjalizować (czynić kogoś specjalistą):

specjalizować

jd auf etw spezialisieren

warsztaty specjalizują młodzież w malarstwie

die Werkstätten ž. spol mn. spezialisieren die Jugend auf Malerei

2. specjalizować (dzielić na specjalności):

specjalizować zajęcia, wykłady

spezialisieren

II . specjalizować <‑zuje; pret. ‑zuj dov. obl. wy‑> GLAG. povr. glag.

specjalizować

sich tož. spezialisieren

specjalizować się w czymś

sich auf etw tož. spezialisieren

specjalizować się w ginekologii

sich auf Gynäkologie spezialisieren

warsztat specjalizuje się w naprawie lodówek

die Werkstatt ž. spol ist auf das Reparieren von Booten spezialisiert

wyspecjalizowany [vɨspetsjalizovanɨ] PRID.

być wyspecjalizowanym w czymś

auf etw tož. spezialisiert sein

specjalizacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [spetsjalizatsja] SAM. ž. spol

1. specjalizacja brez mn. (proces):

specjalizacja w czymś

Spezialisierung ž. spol auf etw tož.

2. specjalizacja (osiągnięty poziom):

specjalizacja

Spezialisierung ž. spol

specjalizacja

Spezialisation ž. spol

I . socjalizować <‑zuje> [sotsjalizovatɕ] GLAG. preh. glag.

1. socjalizować EKON:

socjalizować własność

sozialisieren

socjalizować własność

verstaatlichen

2. socjalizować SOCJOL (kształtować osobowość):

socjalizować

sozialisieren

3. socjalizować (sympatyzować z socjalizmem):

socjalizować

mit dem Sozialismus sympathisieren

na starość trochę socjalizował

im Alter sympathisierte er etwas mit dem Sozialismus

II . socjalizować <‑zuje> [sotsjalizovatɕ] GLAG. povr. glag. SOCJOL

socjalizować (człowiek)

sich tož. sozialisieren

wyspecjalizować się [vɨspetsjalizovatɕ ɕe]

wyspecjalizować się dov. obl. od specjalizować się

specjalizacyjny [spetsjalizatsɨjnɨ] PRID. ur. jez.

specjalizacyjny

Spezialisierungs-

specjalizacyjny

Fach-

egzamin specjalizacyjny

Fachprüfung ž. spol

specjalista¹ (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [spetsjalista] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp (znawca)

specjalista (-tka)

Fachmann(-frau) m. spol (ž. spol)

specjalista (-tka)

Spezialist(in) m. spol (ž. spol)

specjalista w dziedzinie chemii

Spezialist auf dem Gebiet der Chemie

specjalistka [spetsjalistka] SAM. ž. spol

specjalistka → specjalista

glej tudi specjalista , specjalista

specjalista² [spetsjalista] (lekarz)

specjalista

Facharzt(-ärztin) m. spol (ž. spol)

specjalista neurolog

spezialisierter Neurologe m. spol

specjalista¹ (-tka) <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [spetsjalista] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp (znawca)

specjalista (-tka)

Fachmann(-frau) m. spol (ž. spol)

specjalista (-tka)

Spezialist(in) m. spol (ž. spol)

specjalista w dziedzinie chemii

Spezialist auf dem Gebiet der Chemie