Prevodi za „spiren“ v slovarju poljsko » nemški

spirant <rod. ‑u, mn. ‑y> [spirant] SAM. m. spol LINGV.

spirant

Spirant m. spol

spirant

Spirans ž. spol

spiek <rod. ‑u, mn. ‑i> [spjek] SAM. m. spol TEH.

spiek

Agglomerat sr. spol

spiek

Fritte ž. spol

spiek

Sinter m. spol

spiec [spjets]

spiec dov. obl. od spiekać

glej tudi spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. preh. glag.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen ž. spol mn.

3. spiekać več. nedov. obl. TEH.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TEH.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spiker(ka) <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [spiker] SAM. m. spol(ž. spol)

spiker(ka) RADIO, TV

Sprecher(in) m. spol (ž. spol)

spiker(ka) RADIO, TV

Ansager(in) m. spol (ž. spol)

spisek <rod. ‑sku, mn. ‑ski> [spisek] SAM. m. spol

spisek

Verschwörung ž. spol

spisek

Komplott sr. spol

spisek przeciwko komuś/czemuś

Verschwörung ž. spol gegen jdn/etw

spisek władzy

Machtkomplott sr. spol

knuć spisek

ein Komplott aushecken [o. schmieden]

spirala <rod. ‑li, mn. ‑le> [spirala] SAM. ž. spol

1. spirala (linia):

spirala

Spirale ž. spol

spirala

Spirallinie ž. spol

2. spirala TEH. (spirala grzejna):

spirala

Heizspirale ž. spol

3. spirala:

spirala MAT., ZRAČ. PROM.

Spirale ž. spol

4. spirala MED.:

spirala

Spirale ž. spol

I . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

spieniać wody:

spieniać

aufschäumen

spieniać

zum Schäumen bringen

II . spieniać <‑ia> [spjeɲatɕ], spienić [spjeɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. spieniać (woda):

spieniać

aufschäumen

spieniać

sich tož. mit Schaum bedecken

2. spieniać samo v dov. obl. pog. (wściec się):

spieniać

sich tož. aufregen

spieniać

Zustände bekommen pog.

I . spierać <spierze; dov. obl. sprać dov. obl. sprać> [spjeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. spierać več. dov. obl. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pog. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater m. spol versohlte den Sohn mit dem Gürtel pog.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pog.

II . spierać <spierze; dov. obl. sprać dov. obl. sprać> [spjeratɕ] GLAG. povr. glag.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw daj. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich tož. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pog.

sich tož. schlagen