Prevodi za „upravený“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

uprawny [upravnɨ] PRID. AGR.

uprawny grunty

urbar

uprawny grunty

anbaufähig

uprawny rośliny

Nutz-

uprawny rośliny

Kultur-

upragniony [upragɲonɨ] PRID. ur. jez.

upragniony

ersehnt ur. jez.

upragniony

sehnlich[st] erwartet

wreszcie nadszedł ten upragniony dzień

endlich brach der herbeigesehnte Tag m. spol an

uprawniony¹ [upravɲonɨ] PRID. PRAVO

uprawniony do czegoś

zu etw berechtigt [o. befugt]

uprawniony do renty

rentenberechtigt

upragnienie <rod. ‑ia, brez mn. > [upragɲeɲe] SAM. sr. spol

z upragnieniem

sehnsüchtig

z upragnieniem

mit Sehnsucht

uprawnienie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [upravɲeɲe] SAM. sr. spol PRAVO

uprawnienie [do czegoś]

Berechtigung ž. spol [o. Befugnis ž. spol ] [zu etw]

uprawnienie do korzystania ze środków prawnych

Rechtsmittelbefugnis ž. spol

uprawnienie do pobytu

Aufenthaltsberechtigung ž. spol

upraszać <‑sza; dov. obl. uprosić> [upraʃatɕ] GLAG. preh. glag. več. dov. obl.

upraszać pog. (otrzymać pozwolenie):

upraszać

erbitten

upraszać kogoś, żeby...

jdn anflehen, dass ...

uprosiła matkę, aby pozwoliła jej jechać na wycieczkę

sie flehte die Mutter an, auf den Ausflug mitfahren zu dürfen

fraza:

„uprasza się o ciszę!“

„Ruhe, bitte!”

uprawiać <‑ia; dov. obl. uprawić> [upravjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. uprawiać AGR. (przygotowywać glebę):

uprawiać pole

bestellen

uprawiać grządkę

anlegen

2. uprawiać samo v nedov. obl. AGR. (siać, sadzić, podlewać):

uprawiać warzywa, zboże

anbauen

3. uprawiać samo v nedov. obl. ur. jez. (zajmować się):

uprawiać sport

treiben

uprawiać turystykę, hazard, politykę

betreiben

uprawiać seks

Sex machen

uprawiać nierząd

Unzucht treiben

uprawniać <‑ia> [upravɲatɕ], uprawnić [upravɲitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. PRAVO

uprawniać kogoś do czegoś

jdn zu etw berechtigen

uprać [upratɕ]

uprać dov. obl. od prać

glej tudi prać

I . prać <pierze dov. obl. ze‑> [pratɕ] GLAG. preh. glag.

1. prać < dov. obl. wy‑>:

prać [lub po‑] [lub u‑] (usuwać brud) bieliznę

waschen

prać (chemicznie) odzież

reinigen

środki piorące

Waschmittel ntpl

prać brudy pog.

schmutzige Wäsche waschen pog.

2. prać < dov. obl. s‑> pog. (bić):

prać człowieka

verdreschen pog.

II . prać <pierze dov. obl. po‑ [lub u‑]> [pratɕ] GLAG. nepreh. glag. (robić pranie)

prać

waschen

III . prać <pierze> [pratɕ] GLAG. povr. glag.

1. prać < dov. obl. wy‑> <[lub u‑]>:

prać (być pranym) (bielizna)

gewaschen werden

2. prać < dov. obl. s‑> pog.:

prać (bić się) (ludzie)

sich tož. prügeln

uprawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [uprava] SAM. ž. spol AGR.

1. uprawa brez mn.:

uprawa (sianie, sadzenie, podlewanie: warzyw, zboża)

Anbau m. spol

uprawa (ziemi)

Bearbeitung ž. spol

uprawa (ziemi)

Bestellung ž. spol

2. uprawa (uprawiana roślina):

uprawa

Zucht ž. spol

uprawa

Kulturpflanze ž. spol

sadzić uprawy

Kulturpflanzen anbauen

uprażyć [upraʒɨtɕ]

uprażyć dov. obl. od prażyć

glej tudi prażyć

I . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. prażyć < dov. obl. u‑> (przypiekać):

prażyć kukurydzę, orzeszki

rösten

2. prażyć TEH.:

prażyć

rösten

II . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. (słońce)

prażyć

brennen

prażyć

sengen

III . prażyć <‑ży> [praʒɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. prażyć:

prażyć (przypiekać się) (kukurydza)

rösten

2. prażyć:

prażyć (opalać się intensywnie) (człowiek)

schmoren pog.

prażyć (opalać się intensywnie) (człowiek)

braten pog.

uprzedni [upʃedɲi] PRID. ur. jez.

uprzedni

vor[her]ig