Prevodi za „uprene“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

uprawny [upravnɨ] PRID. AGR.

uprawny grunty

urbar

uprawny grunty

anbaufähig

uprawny rośliny

Nutz-

uprawny rośliny

Kultur-

suprema <rod. ‑my, mn. ‑my> [suprema] SAM. ž. spol (płyta wiórowa lub cementowa)

suprema

Betonspanplatte ž. spol

uprać [upratɕ]

uprać dov. obl. od prać

glej tudi prać

I . prać <pierze dov. obl. ze‑> [pratɕ] GLAG. preh. glag.

1. prać < dov. obl. wy‑>:

prać [lub po‑] [lub u‑] (usuwać brud) bieliznę

waschen

prać (chemicznie) odzież

reinigen

środki piorące

Waschmittel ntpl

prać brudy pog.

schmutzige Wäsche waschen pog.

2. prać < dov. obl. s‑> pog. (bić):

prać człowieka

verdreschen pog.

II . prać <pierze dov. obl. po‑ [lub u‑]> [pratɕ] GLAG. nepreh. glag. (robić pranie)

prać

waschen

III . prać <pierze> [pratɕ] GLAG. povr. glag.

1. prać < dov. obl. wy‑> <[lub u‑]>:

prać (być pranym) (bielizna)

gewaschen werden

2. prać < dov. obl. s‑> pog.:

prać (bić się) (ludzie)

sich tož. prügeln

uprawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [uprava] SAM. ž. spol AGR.

1. uprawa brez mn.:

uprawa (sianie, sadzenie, podlewanie: warzyw, zboża)

Anbau m. spol

uprawa (ziemi)

Bearbeitung ž. spol

uprawa (ziemi)

Bestellung ž. spol

2. uprawa (uprawiana roślina):

uprawa

Zucht ž. spol

uprawa

Kulturpflanze ž. spol

sadzić uprawy

Kulturpflanzen anbauen

uprząż <rod. uprzęży, mn. uprzęże> [upʃow̃ʃ] SAM. ž. spol

uprząż

[Pferde]geschirr sr. spol

I . upiec <upiecze; pret. upiecz> [upjets]

upiec dov. obl. od piec

II . upiec <upiecze; pret. upiecz> [upjets] GLAG. povr. glag. pog. (ujść bezkarnie)

tym razem mi się upiekło

diesmal bin ich ungestraft [o. ungeschoren] davongekommen

upiekło im się, nikt nic nie zauważył

sie haben Schwein gehabt, niemand bemerkte etwas pog.

to ci się nie upiecze!

damit kommst du nicht ungeschoren davon!

to ci się upiekło

da bist du [noch mal] ungestraft [o. mit einem blauen Auge] davongekommen

glej tudi piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] GLAG. preh. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec samo v nedov. obl. (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht sr. spol glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem ur. jez.

diese Wunde ž. spol brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] GLAG. povr. glag.

1. piec < dov. obl. u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < dov. obl. po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich tož. in [o. von] der Sonne braten lassen pog.

piec¹ <rod. ‑a, mn. ‑e> [pjets] SAM. m. spol

piec (do ogrzewania)

Heizofen m. spol

piec (kuchenny)

Backofen m. spol

piec (przemysłowy)

Hochofen m. spol

piec gdański

Danziger Kachelofen m. spol

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

fraza:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made ž. spol im Speck [o. wie Gott m. spol in Frankreich]

trener¹(ka) <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [trener] SAM. m. spol(ž. spol)

trener(ka)

Trainer(in) m. spol (ž. spol)