Prevodi za „wybrzmieć“ v slovarju poljsko » nemški

I . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] dov. obl., wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

1. wybrzmieć (skończyć brzmieć):

wybrzmieć

ausklingen

2. wybrzmieć (zostać usłyszanym):

wybrzmieć

vernommen [o. gehört] werden

wybrzmieć

zu hören sein

czekał, aż jego słowa wybrzmią

er wartete ab, bis seine Worte ntpl zu hören waren

3. wybrzmieć več. nedov. obl. fig. (ukazywać się dobitnie):

wybrzmieć

sich tož. [stark] abzeichnen

wybrzmieć

deutlich erkennbar werden [o. zum Ausdruck kommen]

w wierszu najmocniej wybrzmiewa samotność

in dem Gedicht klingt am stärksten die Einsamkeit ž. spol an

II . wybrzmieć [vɨbʒmjetɕ] dov. obl., wybrzmiewać [vɨbʒmjevatɕ] <‑wa; pret. ‑aj> GLAG. preh. glag. ur. jez. več. dov. obl. fig. (szczególnie mocno coś wyrazić)

wybrzmieć

unterstreichen

wybrzmieć

betonen

wybrzmieć

hervorheben

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht ž. spol des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben

Primeri uporabe besede wybrzmieć

zamierzeniem pisarza było wybrzmieć więzi emocjonalne między bohaterami

die Absicht ž. spol des Schrifftstellers war, die emotionale Bindung zwischen den Helden hervorzuheben