Prevodi za „wykonywanym“ v slovarju poljsko » nemški

wykonywać <‑nuje; dov. obl. wykonać> [vɨkonɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wykonywać (urzeczywistniać):

wykonywać obowiązki, plan

ausführen

wykonywać obowiązki, plan

erfüllen

wykonywać polecenie

ausfüllen

wykonywać operację, eksperyment

durchführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

ausführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

erledigen

wykonywany zawód

ausgeübter Beruf m. spol

wykonać wyrok

ein Urteil vollstrecken

2. wykonywać (produkować):

wykonywać odlew, otwór, obrót

ausführen

wykonywać odlew, otwór, obrót

fertig stellen

wykonany z czegoś

aus etw hergestellt

3. wykonywać (odtwarzać):

wykonywać koncert, taniec, utwór

aufführen

wykonalny [vɨkonalnɨ] PRID.

1. wykonalny ur. jez. (możliwy do wykonania):

wykonalny zadanie

ausführbar

wykonalny zadanie

machbar

2. wykonalny PRAVO:

wykonalny

vollstreckbar

wykonanie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [vɨkonaɲe] SAM. sr. spol

1. wykonanie (czynność):

wykonanie

Ausführung ž. spol

niemożliwy do wykonania

unausführbar

2. wykonanie (jakość):

wykonanie

Ausführung ž. spol

doskonałe wykonanie

perfekte Ausführung

3. wykonanie (odtworzenie: utworu, piosenki):

wykonanie

Vortrag m. spol

wykonanie

Ausführung ž. spol

wykonawczy [vɨkonaftʃɨ] PRID. PRAVO

wykonawczy organ

Vollstreckungs-

przepisy wykonawcze

Ausführungsbestimmungen ž. spol mn.

tytuł wykonawczy

Vollstreckungsbefehl m. spol

tytuł wykonawczy

Vollstreckungstitel m. spol

władza wykonawcza

Exekutive ž. spol

I . wykopywać <‑puje; dov. obl. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wykopywać (tworzyć):

wykopywać dół, rów

graben

wykopywać dół, rów

ausheben

2. wykopywać (wydobywać):

wykopywać ziemniaki

roden

II . wykopywać <‑puje; dov. obl. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] GLAG. povr. glag. (wydostawać się)

wykopywać

sich tož. herausgraben

wykonawczyni [vɨkonaftʃɨɲi] SAM. ž. spol

wykonawczyni → wykonawca

glej tudi wykonawca

wykonawca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [vɨkonaftsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp ur. jez.

1. wykonawca:

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Ausführende(r) mf

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Auftragnehmer(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca (testamentu, wyroku)

Vollstrecker(in) m. spol (ž. spol)

2. wykonawca (odtwórca: roli, utworu):

wykonawca

Darsteller(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca

Ausführende(r) mf

wykończony [vɨkoj̃tʃonɨ] PRID.

1. wykończony (wykonany):

wykończony dom

fertig gestellt

wykończony przedmiot

ausgearbeitet

2. wykończony pog. (zmęczony):

wykończony człowiek

erledigt pog.

wykończony człowiek

fertig pog.

być wykończonym

k o sein pog.

być wykończonym

wie erschlagen sein pog.

wykonawca <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [vɨkonaftsa] SAM. m. spol sklan. jak f w lp ur. jez.

1. wykonawca:

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Ausführende(r) mf

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Auftragnehmer(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca (testamentu, wyroku)

Vollstrecker(in) m. spol (ž. spol)

2. wykonawca (odtwórca: roli, utworu):

wykonawca

Darsteller(in) m. spol (ž. spol)

wykonawca

Ausführende(r) mf

wykonawstwo <rod. ‑wa, brez mn. > [vɨkonafstfo] SAM. sr. spol ur. jez.

wykonawstwo

Ausführung ž. spol

wykonawstwo

Realisierung ž. spol

wykolejony [vɨkolejonɨ] PRID.

1. wykolejony (taki, który wypadł z szyn):

wykolejony pociąg

entgleist

2. wykolejony (zdeprawowany):

wykolejony człowiek

heruntergekommen pog.

wykołować [vɨkowovatɕ] dov. obl., wykołowywać [vɨkowovɨvatɕ] <‑owuje> GLAG. preh. glag. pog.

wykołować

verschaukeln pog.

wykołować

[he]reinlegen pog.

I . wykopyrtnąć <‑nie> [vɨkopɨrtnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog. (umrzeć)

wykopyrtnąć

den Löffel abgeben pog.

II . wykopyrtnąć <‑nie> [vɨkopɨrtnoɲtɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (upaść)

wykopyrtnąć

hinknallen pog.

wykopyrtnąć

auf die Nase fallen pog.