Prevodi za „zapowiadała“ v slovarju poljsko » nemški

I . zapowiadać <‑da> [zapovjadatɕ], zapowiedzieć [zapovjedʑetɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. zapowiadać (ogłaszać zawczasu):

zapowiadać przyjazd, bal

ankündigen

2. zapowiadać (podawać do wiadomości):

zapowiadać godzinę, program

ansagen

3. zapowiadać (zwiastować):

zapowiadać deszcz, awanturę

hindeuten

zapowiadać deszcz, awanturę

erwarten lassen

silny wiatr zapowiada burzę

ein starker Wind m. spol kündigt ein Gewitter an

II . zapowiadać <‑da> [zapovjadatɕ], zapowiedzieć [zapovjedʑetɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. zapowiadać (uprzedzać o przyjściu):

zapowiadać

sich tož. ankündigen

2. zapowiadać samo v nedov. obl. (wyglądać na coś):

zapowiada się upalny dzień

der Tag verspricht heiß zu werden

zapowiada się upalny dzień

es sieht nach einem heißen Tag aus

on się dobrze zapowiada

er lässt sich gut an pog.

dobrze zapowiadający się młodzi naukowcy/muzycy

viel versprechende junge Wissenschaftler m. spol mn. /Musiker m. spol mn.

zapowiadacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [zapovjadatʃ] SAM. m. spol pog. (prezenter)

zapowiadacz

Ansager(in) m. spol (ž. spol)

zapowiedź <rod. ‑edzi, mn. ‑edzi> [zapovjetɕ] SAM. ž. spol

1. zapowiedź (ogłoszenie):

zapowiedź

Ankündigung ž. spol

zapowiedź

Ansage ž. spol

2. zapowiedź:

zapowiedź (oznaka: wiosny)

Vorbote m. spol

zapowiedź (wojny, nieszczęścia)

Anzeichen sr. spol

3. zapowiedź nav. v mn. REL.:

zapowiedzi wyjdą w połowie lipca

das Aufgebot sr. spol erscheint Mitte Juli

dać na zapowiedzi

das [kirchliche] Aufgebot bestellen

powiadać <‑da> [povjadatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

powiadają, że...

man erzählt, dass ...

powiadają, że...

das Gerücht sr. spol geht um, dass ...

I . spowiadać <‑da dov. obl. wy‑> [spovjadatɕ] GLAG. preh. glag. REL.

spowiadać kogoś

jdm die Beichte abnehmen

II . spowiadać <‑da dov. obl. wy‑> [spovjadatɕ] GLAG. povr. glag.

1. spowiadać REL.:

spowiadać

beichten

spowiadać

die Beichte ablegen

2. spowiadać fig. (zwierzać się):

spowiadać się komuś z czegoś

jdm etw beichten [o. eingestehen]

I . opowiadać <‑da; dov. obl. opowiedzieć> [opovjadatɕ] GLAG. nepreh. glag. (informować)

opowiadać [komuś] o kimś/czymś

[jdm] über jdn/etw [o. von jdm/etw] erzählen [o. berichten]

II . opowiadać <‑da; dov. obl. opowiedzieć> [opovjadatɕ] GLAG. preh. glag.

opowiadać (przedstawiać):

opowiadać historię, dowcip

erzählen

opowiadać zdarzenie

schildern

opowiadać zdarzenie

darstellen

fraza:

opowiadać jak na spowiedzi

frei von der Leber weg reden [o. sprechen]

opowiadać coś swoimi słowami

etw mit [seinen] eigenen Worten sagen [o. wiedergeben]

opowiadać głodne kawałki

Quatsch reden

opowiadać niestworzone rzeczy

das Blaue vom Himmel herunterlügen [o. erzählen]

III . opowiadać <‑da; dov. obl. opowiedzieć> [opovjadatɕ] GLAG. povr. glag. (deklarować się)

opowiadać się za kimś/czymś

sich tož. für jdn/etw aussprechen [o. erklären]