Prevodi za „zarzutowe“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

narzutowy [naʒutovɨ] PRID.

głaz narzutowy

Findling m. spol

zrzutowy [zʒutovɨ] PRID.

1. zrzutowy VOJ.:

zrzutowy

Abwurf-

2. zrzutowy TEH.:

zrzutowy

Entlassungs-

kanał zrzutowy

Entlassungsgerinne sr. spol

zarzutka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zaʒutka] SAM. ž. spol GASTR.

zarzutka

Soßenbinder m. spol

wrzutowy [vʒutovɨ] PRID. TEH.

wrzutowy

Einwurfs-

odrzutowy [odʒutovɨ] PRID. FIZ.

odrzutowy

Düsen-

silnik odrzutowy

Düsenantrieb m. spol

samolot odrzutowy ZRAČ. PROM.

Düsenflugzeug sr. spol

samolot odrzutowy ZRAČ. PROM.

Düsenmaschine ž. spol

zarzut <rod. ‑u, mn. ‑y> [zaʒut] SAM. m. spol

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf m. spol

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut PRAVO:

zarzut

Einrede ž. spol

zarzut

Einwendung ž. spol

zarzut

Gegenvorstellung ž. spol

zarzut

Rüge ž. spol

zarzut

Vorwurf m. spol

zarzut prawny

Rechtseinwendung ž. spol

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge ž. spol

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge ž. spol

bez zarzutu

rügelos

przerzutowy [pʃeʒutovɨ] PRID.

1. przerzutowy pog.:

przerzutowy

Schmuggel-

punkt przerzutowy przemycanych towarów

Umschlagplatz m. spol für Schmuggelwaren

2. przerzutowy MED.:

przerzutowy

metastatisch

przerzutowy rak piersi

metastatischer Brustkrebs m. spol

3. przerzutowy ŠPORT:

styl przerzutowy

Parallelwälzer m. spol

styl przerzutowy

Tauchwälzer m. spol

odrzutowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wcy> [odʒutovjets] SAM. m. spol ZRAČ. PROM.

odrzutowiec

Düsenflugzeug sr. spol

przerzutowo [pʃeʒutovo] PRISL. MED.

przerzutowo

metastatisch

I . zarzucać <‑ca; pret. ‑aj; dov. obl. zarzucić> [zaʒutsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; pret. ‑aj; dov. obl. zarzucić> [zaʒutsatɕ] GLAG. nepreh. glag.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić dov. obl. od zarzucać

glej tudi zarzucać

I . zarzucać <‑ca; pret. ‑aj; dov. obl. zarzucić> [zaʒutsatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; pret. ‑aj; dov. obl. zarzucić> [zaʒutsatɕ] GLAG. nepreh. glag.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzuela <rod. ‑li, mn. ‑le> [zarzuela] SAM. ž. spol

zarzuela GLAS., GLED.

Zarzuela ž. spol

zarzecze <rod. ‑cza, mn. ‑cza> [zaʒetʃe] SAM. sr. spol GEOGR.

zarzecze

Gebiet sr. spol jenseits des Flusses

zarzewie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [zaʒevje] SAM. sr. spol več. lp ur. jez.

zarzewie

Glut ž. spol

zarzewie

Fackel ž. spol preg.

zarzewie konfliktu

Konfliktherd m. spol

rzutować <‑tuje; pret. ‑tuj> [ʒutovatɕ] GLAG. nepreh. glag.

rzutować

sich tož. auswirken

to rzutuje ujemnie na ocenę całości

das wirkt sich negativ bei der Beurteilung des Ganzen aus