poljsko » nemški

Prevodi za „zdobytym“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

zdobywać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
zdobywca: samostalnik
zdobyć
zdobycz: samostalnik
zdobny: pridevnik in prislov
obyty: pridevnik in prislov
niezdobyty: pridevnik in prislov
zdobyczny: pridevnik in prislov
zdobywczy: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: obyty , zdobny , zdobycz , zdobyć , zdobywca , zdobywać , niezdobyty , zdobywczy in zdobyczny

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern pog.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

zdobywać szacunek

zdobywać przyjaciół

5. zdobywać ŠPORT:

zdobywać bramkę

zdobywać medal

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich tož. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich daj. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich tož. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <rod. ‑cy, mn. ‑cy> [zdobɨftsa] SAM. m. spol (ž. spol) sklan. jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m. spol (ž. spol)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m. spol (ž. spol)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m. spol (ž. spol)

3. zdobywca ŠPORT:

zdobywca bramki

Torschütze m. spol

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć dov. obl. od zdobywać

glej tudi zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern pog.

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

zdobywać szacunek

zdobywać przyjaciół

5. zdobywać ŠPORT:

zdobywać bramkę

zdobywać medal

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich tož. aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich daj. Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich tož. anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <rod. ‑y, mn. ‑e> [zdobɨtʃ] SAM. ž. spol

1. zdobycz (łup):

Beute ž. spol

2. zdobycz nav. v mn. (osiągnięcia):

Errungenschaften ž. spol mn.

zdobny [zdobnɨ] PRID. (ozdobny)

zdobne kolczyki

verzierte Ohrringe m. spol mn.

obyty [obɨtɨ] PRID.

obyty z czymś

mit etw vertraut

obyty z czymś

in etw daj. bewandert

obyty w towarzystwie [lub towarzysko]

obyty w towarzystwie [lub towarzysko]

niezdobyty [ɲezdobɨtɨ] PRID.

niezdobyty szczyt:

zdobyczny [zdobɨtʃnɨ] PRID.

Beute-

zdobywczy [zdobɨftʃɨ] PRID.

Eroberer-

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski