Prevodi za „anschleifend“ v slovarju nemško » poljski

ạnscheinend PRISL.

anscheinend

widocznie

anscheinend

pozornie

Pla̱nschleifen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol TEH.

Planschleifen

szlifowanie sr. spol czół [lub powierzchni czołowych] przedmiotu

ạn|schleichen GLAG. povr. glag. irr

sich [an jdn/etw] anschleichen (Tier)

skradać się [do kogoś/czegoś]

sich an das Wild anschleichen

podchodzić [dov. obl. podejść] zwierzynę

I . ạnschließend PRID. (folgend)

anschließend

następujący

anschließend

późniejszy

Essen mit anschließendem Tanz

posiłek m. spol z następującymi po nim tańcami

II . ạnschließend PRISL. (nachher)

anschließend

następnie

anschließend

w końcu

ạn|schleppen GLAG. preh. glag.

1. anschleppen (mühsam herbeibringen):

anschleppen

przyciągać [dov. obl. przyciągnąć]

anschleppen

[przy]taszczyć

die Band muss zu jedem Konzert ihr gesamtes Equipment anschleppen

zespół m. spol musi na każdy koncert taszczyć swój cały sprzęt

2. anschleppen fig pog. (mitbringen):

anschleppen

przywlekać [dov. obl. przywlec ]pog.

wen hat dein Bruder denn schon wieder angeschleppt?

kogo znów przywlókł twój brat?

3. anschleppen AVTO.:

anschleppen

holować

I . e̱i̱n|schleifen GLAG. preh. glag. irr

1. einschleifen (einprägen):

einschleifen Verhaltensweisen

wpajać [dov. obl. wpoić]

2. einschleifen TEH.:

einschleifen

docierać [dov. obl. dotrzeć]

Ventile einschleifen

docierać zawory

II . e̱i̱n|schleifen GLAG. povr. glag. irr (zur Gewohnheit werden)

einschleifen

utrwalać [dov. obl. utrwalić] się

das hat sich mit der Zeit so eingeschliffen

to z czasem weszło w nawyk pog.

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] GLAG. preh. glag.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [dov. obl. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie pog.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki pog.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina pog.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [dov. obl. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] GLAG. nepreh. glag.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw daj.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch m. spol obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren m. spol ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen pog.

odpuścić sobie coś pog.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy