Prevodi za „oren“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

ọrten [ˈɔrtən] GLAG. preh. glag.

1. orten (die Lage/Situation ermitteln):

orten NAVT., AERO U-Boot, Wrack

lokalizować [dov. obl. z‑]

orten Flugzeug

wykrywać [dov. obl. wykryć]

2. orten (ausmachen):

orten

znajdować [dov. obl. znaleźć]

o̱ben [ˈoːbən] PRISL.

1. oben (in der Höhe):

oben

na górze

ganz oben

na samej górze

oben links/rechts

na górze po lewej/prawej [stronie]

nach oben

do góry

nach oben

na górę

oben im Schrank

u góry w szafie

oben auf dem Regal

u góry na regale

oben auf dem Baum

na drzewie

oben auf der Liste

na początku listy

dort oben

tam na górze

bis oben [hin] voll sein

być pełnym [aż] po brzegi

von oben bis unten

od góry do dołu

jdn von oben bis unten mustern

mierzyć [dov. obl. z‑] kogoś od góry do dołu [lub od stóp do głów]

sich oben ohne sonnen šalj. pog.

opalać się toples[s]

jdn von oben herab ansehen

patrzeć na [lub traktować] kogoś z góry

er behandelt die Leute von oben herab

[on] traktuje ludzi z góry

ihr steht es bis oben pog.

[ona] ma tego po dziurki w nosie pog.

2. oben (an der Oberseite):

das Sofa ist oben etwas abgewetzt

kanapa ž. spol jest z wierzchu trochę wytarta

[hier] oben!

[tu] na wierzchu!

mit der Vorderseite nach oben

przednią stroną do góry

3. oben (an der Wasseroberfläche):

nach oben kommen (Taucher)

wypływać [dov. obl. wypłynąć] na powierzchnię [wody]

[wieder] oben sein (Taucher)

być [znów] na powierzchni

4. oben (in einem oberen Stockwerk):

nach oben gehen

iść [dov. obl. pójść] na górę

den Stuhl nach oben tragen

zanosić [dov. obl. zanieść] krzesło na górę

5. oben (in sehr großer Höhe):

mit der Seilbahn nach oben fahren

wjeżdżać [dov. obl. wjechać] kolejką linową na górę

6. oben pog. (auf höherer Ebene):

oben

w wyższych sferach

nach oben wollen

chcieć się wybić

die da oben

ci na górze

das kommt von oben

to przyszło z góry [lub od najwyższych władz]

das wird oben entschieden

o tym decyduje się na górze

nach Jahren harten Trainings war sie oben

po latach ciężkich treningów znalazła się w czołówce

7. oben (vorher):

siehe oben

patrz wyżej

oben erwähnt [o. genannt]

wyżej wymieniony

aus oben erwähnten Gründen

z wyżej wymienionych powodów

wie oben erwähnt

jak wyżej wymieniono

8. oben pog. (im Norden):

oben in Schleswig-Holstein

na północy w Szlezwiku-Holsztynie

(nach Norden) oben nach Schleswig-Holstein

na północ do Szlezwiku-Holsztynu

Ä̱ren SAM.

Ären mn. od Ära

glej tudi Ära

Ä̱ra <‑, Ären> [ˈɛːra] SAM. ž. spol mn. selten ur. jez.

Ära

era ž. spol

Kre̱n <‑[e]s, brez mn. > [kreːn] SAM. m. spol južnem., avstr.

Kren

chrzan m. spol

I . ọrdnen [ˈɔrdnən] GLAG. preh. glag.

1. ordnen (sortieren):

ordnen Bücher, Briefmarkensammlung

układać [dov. obl. ułożyć]

etw der Größe nach ordnen

ułożyć coś według wielkości

alphabetisch ordnen

ułożyć alfabetycznie [lub w porządku alfabetycznym]

2. ordnen (in Ordnung bringen):

ordnen Gedanken

porządkować [dov. obl. u‑]

ordnen Haare

układać [dov. obl. ułożyć]

ordnen Finanzen

regulować [dov. obl. u‑]

etw neu ordnen

uporządkować coś na nowo

wohl geordnet

dobrze uporządkowany

in geordneten Verhältnissen leben

prowadzić uregulowany tryb życia

als Junggeselle führte er ein wenig geordnetes Leben

jako kawaler m. spol prowadził mało uporządkowane życie

II . ọrdnen [ˈɔrdnən] GLAG. povr. glag.

ordnen

formować [dov. obl. u‑] się

ordnen (Touristengruppe)

ustawiać [dov. obl. ustawić] się

Ọrden <‑s, ‑> [ˈɔrdən] SAM. m. spol

1. Orden (Ehrenzeichen):

Orden

order m. spol

jdm einen Orden verleihen

przyznawać [dov. obl. przyznać] komuś order

mit einem Orden ausgezeichnet werden

zostać odznaczonym orderem

2. Orden (Gemeinschaft):

Orden

zakon m. spol

in einen Orden eintreten

wstępować [dov. obl. wstąpić] do zakonu

O̱fen <‑s, Öfen> [ˈoːfən, pl: ˈøːfən] SAM. m. spol

1. Ofen (Heizofen):

Ofen

piec m. spol

der Ofen zieht gut/schlecht

piec dobrze/źle ciągnie

am warmen Ofen sitzen

siedzieć przy ciepłym piecu

damit kannst du keinen Hund hinter dem Ofen hervorlocken pog.

na to nikt się nie złapie pog.

2. Ofen (Backofen):

Ofen

piekarnik m. spol

etw tož. in den Ofen schieben

wstawiać [dov. obl. wstawić] coś do piekarnika

3. Ofen TEH.:

Ofen

piec m. spol

Ofen (Verbrennungsofen)

piec do spalania [lub utleniania]

4. Ofen sl (Auto, Motorrad):

Ofen

bryka ž. spol pog.

Ofen

wóz m. spol pog.

ein heißer Ofen (Personenwagen mit sehr leistungsstarkem Motor)

niezła bryka ž. spol sl

ein heißer Ofen (schweres Motorrad)

niezły motor m. spol

ein heißer Ofen (Frau von besonderer Attraktivität)

niezła laska ž. spol sl

der Ofen ist aus

już za późno [lub po ptakach]

ö̱len [ˈøːlən] GLAG. preh. glag.

ölen Motor

oliwić [dov. obl. na‑]

ölen Bretter

smarować [dov. obl. po‑]

wie geölt pog.

jak po maśle pog.

fraza:

[schnell] wie ein geölter Blitz pog.

błyskawicznie

O̱men <‑s, ‑ [o. Omina]> [ˈoːmən, pl: ˈoːmina] SAM. sr. spol ur. jez.

Omen

omen m. spol ur. jez.

das ist ein gutes/schlechtes Omen

to jest dobry/zły omen ur. jez.

I . ora̱l [o​ˈraːl] PRID.

1. oral MED.:

oral Einnahme

doustny

2. oral (nicht schriftlich):

oral Tradition

ustny

3. oral a. PSIH. (den Mund betreffend):

oral Phase, Sex

oralny

II . ora̱l [o​ˈraːl] PRISL.

1. oral MED.:

oral einehmen, verabreichen

doustnie

2. oral (mit dem Mund geschehend):

mit jdm oral verkehren

uprawiać z kimś seks oralny

Rẹn¹ <‑s, ‑s [o. ‑e]> [rɛn, reːn] SAM. sr. spol

Ren ZOOL. → Rentier

glej tudi Rentier , Rentier

Rentier² <‑s, ‑s> [rɛn​ˈtieː] SAM. m. spol alt WIRTSCH

Rentier

rentier m. spol

Rẹntier¹ <‑[e]s, ‑e> [ˈrɛntiːɐ̯] SAM. sr. spol ZOOL.

Rentier

renifer m. spol

’nen [nən] ČL. indef pog.

’nen Abk. von einen

’nen

skrót od rodzajnika nieokreślonego einen

glej tudi einen , einen

I . e̱i̱nen [ˈaɪnən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

einen

jednoczyć [dov. obl. z‑]

II . e̱i̱nen [ˈaɪnən] GLAG. povr. glag. ur. jez.

einen

jednoczyć [dov. obl. z‑] się

I . e̱i̱nen [ˈaɪnən] ZAIM. indef,

einen tož. von man

das freut einen

to cieszy [kogoś]

er grüßt einen nie

on nigdy nikogo nie pozdrawia

II . e̱i̱nen [ˈaɪnən]

einen tož. sing von ein

I . e̱ben [ˈeːbən] PRID. (flach, glatt)

eben Oberfläche

równy

zu ebener Erde (im Erdgeschoss)

na parterze

zu ebener Erde (in Höhe des Erdbodens)

równo z ziemią

II . e̱ben [ˈeːbən] PRISL.

1. eben (gleichmäßig):

eben verlaufen

równo

2. eben (gerade):

was hast du eben gesagt?

co przed chwilką powiedziałeś?

dein Bruder war eben noch hier

twój brat m. spol był tu jeszcze przed chwilką

ich wollte dich eben anrufen

właśnie chciałem do ciebie dzwonić

sie sind eben angekommen

właśnie przyszli

3. eben (als Bestätigung):

eben

właśnie

[na] eben!

[no] właśnie!

4. eben:

eben (gerade noch mengenmäßig)

akurat

eben (gerade noch zeitlich)

na czas

5. eben REG (kurz):

eben

na moment

hilfst du mir eben mal?

pomożesz mi trochę?

6. eben (knapp):

mit seinem Lohn kommt er so eben aus

ze swoją pensją on ledwo daje sobie radę

III . e̱ben [ˈeːbən] ČLEN.

1. eben (nun einmal):

eben

po prostu

es ist eben so

tak po prostu już jest

er ist eben ein Idiot slabš. pog.

on jest po prostu idiotą slabš. pog.

2. eben (genau):

das brauche ich eben

właśnie tego potrzebuję

das ist es ja eben!

to jest właśnie to!

gut, dann eben nicht

dobrze, w takim razie nie

3. eben (als Abschwächung):

er ist nicht eben schön

on nie jest właściwie piękny

E̱den <‑s, brez mn. > [ˈeːdən] SAM. sr. spol ur. jez.

Eden

eden m. spol

der Garten Eden REL.

ogród m. spol Eden

E̱pen SAM.

Epen mn. od Epos

glej tudi Epos

E̱pos <‑, Epen> [ˈeːpɔs] SAM. sr. spol LIT.

Epos

epos m. spol

Epos

epopeja ž. spol

Teen <‑s, ‑s> [tiːn] SAM. m. spol, Teenager [ˈtiːnɛɪdʒɐ] SAM. m. spol <‑s, ‑>, Teenie [ˈtiːni] SAM. m. spol <‑s, ‑s> pog., Teeny SAM. m. spol <‑s, ‑s> pog.

Teen

nastolatek(-tka) m. spol (ž. spol)

o̱der [ˈoːdɐ] VEZ.

1. oder:

oder

albo

oder

lub

oder

bądź

oder aber

albo też

er oder sie

on albo ona

sieben oder acht

siedem albo osiem

oder auch ...

lub też...

oder so ähnlich

lub temu podobne

entweder ... oder ...

albo..., albo...

2. oder (nicht wahr):

das schmeckt gut, oder?

[to] jest smaczne, prawda?

oder etwa nicht?

a może nie?

du traust mir doch, oder etwa nicht?

przecież mi ufasz, czyż nie?

du warst es doch, oder?

to przecież byłeś ty, nieprawda[ż]?

I . de̱n¹ [deːn] ČL. def, m,

den tož. sing von der

sie liebt den Freund des Bruders

ona kocha przyjaciela [swojego] brata

II . de̱n¹ [deːn] ČL. def,

den daj. pl von der , die , das

glej tudi die , die , der , der , das , das

I . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, im. sing

die

ta

die weiß das doch nicht!

ona tego przecież nie wie!

wer ist die?

kim jest ta?

die dort

ta tam

das war die, deren Mann gestorben ist

to była ta, której mąż m. spol umarł

II . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, tož. sing

die

tę

III . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die im. pl von

die

ci

die

te

die wissen das doch nicht!

oni/one przecież o tym nie wiedzą!

wer sind die?

kim są oni/one?

IV . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die tož. pl von

die

tych

die

te

V . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, im. sing

die

która

eine Frau, die es eilig hatte

kobieta ž. spol , która się spieszyła

warst du diejenige, die ...?

czy to ty byłaś tą, która...?

sie war die Erste, die ...

ona była pierwszą, która...

VI . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, tož. sing

die

którą

eine Frau, die man schätzt

kobieta ž. spol , którą się ceni

VII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, im. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

którzy

Menschen, die es eilig hatten

ludzie m. spol mn. , którzy się spieszyli

sie waren die Ersten, die ...

oni byli pierwszymi, którzy...

VIII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, tož. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

których

drei Städte, die wir besichtigen werden

trzy miasta ntpl , które będziemy zwiedzać

Leute, die wir kennen

ludzie m. spol mn. , których znamy

IX . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz. o rel, f, im. sing

die

która

die dieses Amt anstrebt, ist jetzt krank

ta, która ubiega się o tę funkcję, jest teraz chora

I . di̱e̱¹ [diː] ČL. def, f, im./tož. sing

die

nie występuje w języku polskim

die Freundin der Mutter

przyjaciółka ž. spol matki

II . di̱e̱¹ [diː] ČL. def,

die im./tož. pl von

die

p. tam

die Männer/Frauen/Kinder

mężczyźni m. spol mn. /kobiety ž. spol mn. /dzieci ntpl

die Eltern der Kinder

rodzice mn. dzieci

I . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., m, im. sing

der

ten m. spol

der Mann da

ten mężczyzna m. spol tam

beißt der?

[czy ten pies] gryzie?

der Angeber!

ten pyszałek m. spol !

der dort

ten tam

der war es

to był on

der mit dem Koffer

ten z [tą] walizką

der und arbeiten?

on i praca?

das war der, dem man das Auto gestohlen hat

to był ten, któremu skradziono samochód

II . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. rel, m, im. sing

der

który

ein Mann, der es eilig hatte

mężczyzna m. spol , który się spieszył

der Mensch, der das getan hat

człowiek m. spol , który to uczynił

III . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., f,

der rod. sing von die

der

tej

IV . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz., f,

der daj. sing von die

der

tej

mit der Freundin verstehe ich mich gut

z tą przyjaciółką rozumiem się dobrze

glaub der bloß nicht!

tylko jej nie wierz!

zu der und der Zeit

o godzinie takiej a takiej

V . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. kaz.,

der rod. pl von die

der

tych

VI . de̱r² [deːɐ̯] ZAIM. rel, f,

der daj. sing von

der

której

die Freundin, mit der ich mich gut verstehe

przyjaciółka ž. spol , z którą się dobrze rozumiem

die Kälte, unter der sie leiden

zimno sr. spol , z powodu którego oni cierpią

die Unterdrückung, unter der sie leiden

jarzmo sr. spol , pod którym cierpią fig ur. jez.

die Wohnung, über der wir wohnen

mieszkanie sr. spol , nad którym mieszkamy

I . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, m, im. sing

der

rodzajnik określony dla rodzaju męskiego

der Mann

mężczyzna m. spol

II . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, f,

der rod. sing von die

der

p. tam

III . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def, f,

der daj. sing von die

der

p. tam

IV . de̱r¹ [deːɐ̯] ČL. def,

der rod. pl von die

der

p. tam

I . dạs² [das] ZAIM. kaz., nt, im./tož. sing

1. das (in Bezug auf eine Person/Sache):

das Kind da

to dziecko sr. spol tam

das Fahrrad gehört dem Jungen da

ten rower m. spol należy do tamtego chłopca

das hier/da

to tu/tam

2. das (selbständig, unmittelbar hinweisend):

was ist das?

co to jest?

was ist denn das da?

a to, cóż to jest?

das bin ich

to jestem ja

auch das noch

i jeszcze to

weißt du noch das, was du mich fragen wolltest?

czy pamiętasz, o co chciałeś mnie zapytać?

ist das Ihr Auto?

czy to jest pani/pana samochód m. spol ?

II . dạs² [das] ZAIM. rel, nt, im./tož. sing

das

które

ein Kind, das alle mögen

dziecko sr. spol , które wszyscy lubią

dạs¹ [das] ČL. def, nt, im./tož. sing

1. das:

das kleine Mädchen

ta mała dziewczynka ž. spol

das Gefieder des Vogels

upierzenie sr. spol ptaka

das Haus gehört der Schwester

ten dom m. spol należy do siostry

er gibt dem Hund das Fressen

ona daje psu jedzenie

sie bringt dem Kranken das Essen

ona przynosi choremu jedzenie

2. das mit Substantivierungen:

das Arbeiten

pracowanie

das Schöne

piękno

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć [dov. obl. po‑] przyjemne z pożytecznym

gẹn [gɛn] PREDL. +tož. alt

gen

w stronę

gen

ku ur. jez.

gen Norden/Westen

ku północy/zachodowi

sehnsuchtsvoll blickte sie gen Himmel

tęsknie spoglądała ku niebu

Ge̱n <‑s, ‑e> [geːn] SAM. sr. spol BIOL.

Gen

gen m. spol

mutiertes Gen

gen zmutowany