poljsko » nemški

Prevodi za „osłupiałym“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

osłupiały: pridevnik in prislov
ogłupiały: pridevnik in prislov
osępiały: pridevnik in prislov
osłupieć: neprehodni glagol
osłupienie: samostalnik
osłuchany: pridevnik in prislov
zgłupiały: pridevnik in prislov
obłupiać: prehodni glagol
ogłupiać: I. prehodni glagol II. pregibni glagol
oślepiać: prehodni glagol
stępiały: pridevnik in prislov
otępiały: pridevnik in prislov

Ogledujete si podobne rezultate: osłupiały , osępiały , ogłupiały , otępiały , stępiały , oślepiać , ogłupiać , obłupiać , zgłupiały , osłuchany , osłupienie in osłupieć

osłupiały [oswupjawɨ] PRID. ur. jez.

osłupiały

wie versteinert

stał osłupiały i nie wiedział, co powiedzieć

er stand da wie versteinert und wusste nicht, was er sagen sollte

ogłupiały [ogwupjawɨ] PRID.

ogłupiały pies:

ogłupiały

ogłupiały ze szczęścia

verrückt vor Glück pog.

osępiały [osempjawɨ] PRID. ur. jez.

od kilku dni chodził smutny i osępiały

seit ein paar Tagen lief er traurig und missmutig umher

osłupieć <‑eje> [oswupjetɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

wie versteinert dastehen

[vor Schreck] erstarren

osłupienie <rod. ‑ia, brez mn. > [oswupjeɲe] SAM. sr. spol

1. osłupienie (zdumienie):

osłupienie

Erstaunen sr. spol

osłupienie

Verblüffung ž. spol

wprawiać kogoś w osłupienie

jdn in Erstaunen versetzen

wprawiać kogoś w osłupienie

jdn verblüffen

nie móc wyjść z osłupienia

aus dem Staunen nicht herauskommen

2. osłupienie MED.:

osłupienie

Stupor m. spol

osłuchany [oswuxanɨ] PRID. pog.

1. osłuchany (spowszedniały):

osłuchany slogan, hasło

abgedroschen pog.

osłuchany slogan, hasło

abgenudelt pog.

na dyskotece puszczano same osłuchane przeboje

in der Diskothek liefen nur abgedroschene Hits m. spol mn.

2. osłuchany (obeznany):

[durch häufiges Hören] bewandert

być osłuchanym w klasycznym rocku

sich tož. in klassischer Rockmusik auskennen

zgłupiały [zgwupjawɨ] PRID. pog.

zgłupiały

zgłupiały

zgłupiała mina

einfältige Miene ž. spol

obłupiać <‑ia; pret. ‑aj> [obwupjatɕ], obłupić [obwupitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. obłupiać (ograbić):

zostałem doszczętnie obłupiony przez księgowych

ich wurde von den Buchhaltern kräftig ausgenommmen

obłupić kogoś ze skóry

jdm das Fell über die Ohren ziehen pog.

2. obłupiać → obłupywać

glej tudi obłupywać

I . obłupywać <‑puje; dov. obl. obłupać> [obwupɨvatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

obłupywać korę

obłupywać tynk

obłupać orzechy laskowe

Walnüsse schälen

II . obłupywać <‑puje; dov. obl. obłupać> [obwupɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (odpadać)

obłupywać

farba obłupała się od ściany

die Farbe ž. spol blätterte von der Wand ab

I . ogłupiać <‑ia; dov. obl. ogłupić> [ogwupjatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

verblöden pog.

coś jest ogłupiające

etw führt zur Verblödung

II . ogłupiać <‑ia; dov. obl. ogłupić> [ogwupjatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

verblöden pog.

dać komuś się ogłupić

sich tož. durch jdn verblöden lassen pog.

oślepiać <‑ia; dov. obl. oślepić> [oɕlepjatɕ] GLAG. preh. glag.

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

2. oślepiać (razić):

oślepiać kogoś czymś

jdn mit etw blenden

3. oślepiać fig. (zaślepiać):

stępiały [stempjawɨ] PRID.

stępiały wzrok

getrübter Blick m. spol

otępiały [otempjawɨ] PRID.

1. otępiały (bierny):

otępiały człowiek

otępiały człowiek

2. otępiały (obojętny):

otępiały wzrok

otępiały wzrok

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski