Prevodi za „powieścią“ v slovarju poljsko » nemški

powiesić [povjeɕitɕ]

powiesić dov. obl. od wieszać

glej tudi wieszać

I . wieszać <‑sza dov. obl. powiesić> [vjeʃatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wieszać (zaczepiać):

wieszać coś na czymś

etw an etw daj. aufhängen

wieszać coś na czymś

etw an etw tož. hängen

wieszać kurtkę

die Jacke an den Haken hängen

wieszać psy na kimś pog.

jdn schlecht machen

wieszać psy na kimś pog.

jdm Übles nachsagen

2. wieszać (uśmiercać):

wieszać

erhängen

II . wieszać <‑sza> [vjeʃatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wieszać (zaczepiać się):

wieszać się komuś na szyi

jdm um den Hals fallen

wieszać się u pańskiej klamki przest, ur. jez.

von jds Wohl und Wehe abhängen

2. wieszać (popełniać samobójstwo):

wieszać

sich tož. [er]hängen

powiernica [povjerɲitsa] SAM. ž. spol

powiernica → powiernik

glej tudi powiernik , powiernik

powiernik² (-iczka) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [povjerɲik] SAM. m. spol (ž. spol) PRAVO

powiernik (-iczka)

Treuhänder(in) m. spol (ž. spol)

powiernik¹ (-ica) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [povjerɲik] SAM. m. spol (ž. spol) ur. jez. (człowiek zaufany)

powiernik (-ica)

Vertraute(r) mf

powielić [povjelitɕ]

powielić dov. obl. od powielać

glej tudi powielać

powielać <‑la; dov. obl. powielić> [povjelatɕ] GLAG. preh. glag.

1. powielać (kopiować):

powielać formularze

vervielfältigen

powielać formularze

kopieren

2. powielać fig. (powtarzać wielokrotnie):

powielać

wiederholen

powielać te same wzorce

dieselben Muster [o. Schemata] wiederholen

powiernik¹ (-ica) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [povjerɲik] SAM. m. spol (ž. spol) ur. jez. (człowiek zaufany)

powiernik (-ica)

Vertraute(r) mf

powiewnie [povjevɲe] PRISL.

powiewnie

luftig

powieściowy [povjeɕtɕovɨ] PRID.

powieściowy

Roman-

wątek powieściowy

Romanmotiv sr. spol

wątek powieściowy

Romanstrang m. spol

powieszenie <rod. ‑ia, brez mn. > [povjeʃeɲe] SAM. sr. spol

powieszenie

Erhängen sr. spol

egzekucja przez powieszenie

Hinrichtung ž. spol durch den Strang ur. jez.

powielarnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [povjelarɲa] SAM. ž. spol TEH.

powielarnia

≈ Kopierraum m. spol

powieszony (-na) <rod. ‑nego, mn. ‑ni> [povjeʃonɨ] SAM. m. spol (ž. spol) prid. sklan. obl. (osoba zmarła przez powieszenie)

powieszony (-na)

Erhängte(r) mf

odciąć powieszonego

den Erhängten abschneiden

I . powiedzieć <‑ie> [povjedʑetɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

powiedzieć coś

etw sagen

nie jest powiedziane, że się uda

es ist nicht gesagt, dass es gelingt

to za mało powiedziane!

das ist [noch] gelinde gesagt vorsichtig ausgedrückt !

powiedzieć

vorsichtig ausgedrückt

to za mało powiedziane!

[ach,] was sage ich ...

II . powiedzieć <‑ie> [povjedʑetɕ] dov. obl. GLAG. nepreh. glag.

powiedzieć

sagen

powiedzieć komuś coś [o czymś]

jdm etw [über etw tož. ] sagen

powiedzieć [komuś], że...

jdm sagen, dass ...

co chcesz przez to powiedzieć?

was willst du damit sagen?

co chcesz przez to powiedzieć?

was meinst du damit?

co powiesz na spacer?

was sagst du zu einem Spaziergang?

powiedzmy

sagen wir [mal]

powiedzmy

nehmen wir an

prawdę powiedziawszy

in Wahrheit

prawdę powiedziawszy

ehrlich gesagt

że tak powiem

wenn ich das so sagen darf

że tak powiem

sagen wir [ein]mal

kto by powiedział, że...

wer hätte [es] gedacht, dass ...

powiedział, co wiedział

er sagte, was er wußte, und das war nicht gerade viel

powiedzieć coś w dobrą/złą godzinę

etw zum richtigen/falschen Zeitpunkt sagen

powielarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [povjelarka] SAM. ž. spol

powielarka TEH. → powielacz

glej tudi powielacz

powielacz <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑y> [povjelatʃ] SAM. m. spol TEH.

powielacz

Vervielfältigungsgerät sr. spol

powielacz

Vervielfältiger m. spol

powiewny [povjevnɨ] PRID.

powiewny

luftig

powiewna sukienka

luftiges [o. leichtes] Kleid sr. spol

powiewać <‑wa; dov. obl. powiać> [povjevatɕ] GLAG. nepreh. glag.

powiewać (wiatr)

wehen

powiewać (flaga)

flattern

powiewać (flaga)

wehen

powiewać chusteczką

mit dem Taschentuch winken

powielać <‑la; dov. obl. powielić> [povjelatɕ] GLAG. preh. glag.

1. powielać (kopiować):

powielać formularze

vervielfältigen

powielać formularze

kopieren

2. powielać fig. (powtarzać wielokrotnie):

powielać

wiederholen

powielać te same wzorce

dieselben Muster [o. Schemata] wiederholen

powielacz <rod. ‑a, mn. ‑e, rod. mn. ‑y> [povjelatʃ] SAM. m. spol TEH.

powielacz

Vervielfältigungsgerät sr. spol

powielacz

Vervielfältiger m. spol

I . powierzać <‑rza; dov. obl. powierzyć> [povjeʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. powierzać (zlecać do wykonania):

powierzać komuś coś

jdn mit etw betrauen [o. beauftragen]

2. powierzać (poddawać czyjejś kompetencji):

powierzać komuś coś

jdn mit etw betrauen

powierzać komuś coś

jdm etw übertragen

3. powierzać (wyznawać):

powierzać komuś coś tajemnicę

jdm etw anvertrauen

II . powierzać <‑rza; dov. obl. powierzyć> [povjeʒatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

powierzać

sich tož. anvertrauen

powiekowy [povjekovɨ] PRID.

fałd powiekowy ANAT.

Lidfalte ž. spol

powierzyć [povjeʒɨtɕ]

powierzyć dov. obl. od powierzać

glej tudi powierzać

I . powierzać <‑rza; dov. obl. powierzyć> [povjeʒatɕ] GLAG. preh. glag.

1. powierzać (zlecać do wykonania):

powierzać komuś coś

jdn mit etw betrauen [o. beauftragen]

2. powierzać (poddawać czyjejś kompetencji):

powierzać komuś coś

jdn mit etw betrauen

powierzać komuś coś

jdm etw übertragen

3. powierzać (wyznawać):

powierzać komuś coś tajemnicę

jdm etw anvertrauen

II . powierzać <‑rza; dov. obl. powierzyć> [povjeʒatɕ] GLAG. povr. glag. ur. jez.

powierzać

sich tož. anvertrauen

powietrze <rod. ‑rza, brez mn. > [povjetʃe] SAM. sr. spol

powietrze

Luft ž. spol

na [wolnym] powietrzu

an der [frischen] Luft

fraza:

traktować kogoś jak powietrze

jdn wie Luft behandeln pog.

coś wisi w powietrzu

etw liegt in der Luft

wysadzać w powietrze

in die Luft sprengen

zaczerpnąć powietrza

[nach] Luft schnappen

powieściopisarz (-arka) <rod. ‑a, mn. ‑e> [povjeɕtɕopisaʃ] SAM. m. spol (ž. spol)

powieściopisarz (-arka)

Romanschriftsteller(in) m. spol (ž. spol)