Prevodi za „śpiączkę“ v slovarju nemško » poljski

I . spịcken [ˈʃpɪkən] GLAG. preh. glag.

1. spicken GASTR.:

etw mit etw spicken Braten

szpikować [dov. obl. na‑] coś czymś

2. spicken pog. (durchsetzen):

einen Text mit Zitaten spicken

naszpikować tekst cytatami pog.

eine mit Fehlern gespickte Arbeit

praca ž. spol naszpikowana błędami pog.

3. spicken pog. (bestechen):

spicken

dać w łapę pog.

II . spịcken [ˈʃpɪkən] GLAG. nepreh. glag. REG pog. (abschreiben)

[bei [o. von] jdm] spicken

ściągać [dov. obl. ściągnąć] [od kogoś] pog.

Fạtzke <‑n [o. ‑s], ‑n [o. ‑s]> [ˈfatskə] SAM. m. spol slabš. pog.

Fatzke

[nadęty] bufon m. spol pog.

I . spịtz [ʃpɪts] PRID.

1. spitz a. MATH (scharf):

spitz Nadel, Bleistift, Winkel

ostry

2. spitz (heftig und hoch):

spitz Schrei

przenikliwy

spitz Schrei

ostry

3. spitz (mager, schmal):

spitz Kinn, Nase

spiczasty

spitz Gesicht

wychudły

4. spitz (bissig, stichelnd):

spitz Person

uszczypliwy

spitze Bemerkungen machen

puszczać [lub rzucać] [lub pozwalać sobie na] uszczypliwe uwagi

eine spitze Zunge haben

mieć cięty język

fraza:

auf jdn/etw spitz sein pog.

być ciętym na kogoś/coś pog.

II . spịtz [ʃpɪts] PRISL.

1. spitz (scharf):

spitz zuhauen, feilen

ostro

2. spitz (spitzzüngig):

spitz bemerken, kontern, antworten

uszczypliwie

3. spitz (schmal, abgezehrt):

spitz aussehen

mizernie

Spịtze <‑, ‑n> [ˈʃpɪtsəs] SAM. ž. spol

1. Spitze:

Spitze (spitzes Ende)

ostry [lub spiczasty] koniec m. spol

Spitze (eines Messers)

szpic m. spol

Spitze (eines Bleistifts)

koniuszek m. spol

Spitze (eines Pfeils)

grot m. spol

einem Vorwurf die Spitze nehmen, [jmdm/etw] die Spitze bieten alt

stawiać [komuś/czemuś] czoło

2. Spitze:

Spitze (Schuhspitze)

czubek m. spol

Spitze (Fingerspitze)

koniuszek m. spol

3. Spitze:

Spitze (Bergspitze)

szczyt m. spol

Spitze (Bergspitze)

wierzchołek m. spol

Spitze (Baumspitze)

wierzchołek m. spol

und das ist erst die Spitze des Eisbergs!

a to dopiero wierzchołek góry lodowej! fig

4. Spitze (vorderster Teil: eines Zugs, einer Kolonne):

Spitze

czoło sr. spol

Spitze

przód m. spol

5. Spitze (erster Platz):

Spitze

czołówka ž. spol

6. Spitze (Höchstwert):

Spitze

szczyt m. spol

der Wagen fährt 200 Spitze pog.

samochód może maksymalnie wyciągnąć 200 pog.

etw auf die Spitze treiben

doprowadzać [dov. obl. doprowadzić] coś do ostateczności

7. Spitze pog. (die beste Qualität):

Spitze

najlepsza jakość ž. spol

Spitze! pog.

super! pog.

[einsame] Spitze sein pog. (Person, Film)

być rewelacyjnym

8. Spitze (in der Textilindustrie):

Spitze

koronka ž. spol

9. Spitze (Anspielung, boshafte Bemerkung):

Spitze

przytyk m. spol

Spitze

docinek m. spol

das ist eine Spitze gegen sie

to jest przytyk w jej kierunku

10. Spitze (führende, tonangebende Leute):

Spitze

elita ž. spol

die Spitze der Gesellschaft

śmietanka ž. spol towarzyska

11. Spitze (Führung: von Unternehmen):

Spitze

na czele

an der Spitze liegen

znajdować się na czele

sich an die Spitze setzen, die Spitze übernehmen

obejmować [dov. obl. objąć] kierownictwo

an der Spitze stehen

stać na czele

12. Spitze (Zigarettenspitze):

Spitze

cygarniczka ž. spol