Prevodi za „Dattelkern“ v slovarju nemško » poljski

Mạndelkern <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Mandelkern

migdał m. spol

entvọ̈lkern* [ɛnt​ˈfœlkɐn] GLAG. preh. glag.

entvölkern

wyludniać [dov. obl. wyludnić]

Zẹllkern <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol BIOL.

Zellkern

jądro sr. spol komórki [lub komórkowe]

I . bevọ̈lkern* [bə​ˈfœlkɐn] GLAG. preh. glag.

1. bevölkern (besiedeln):

bevölkern Gebiet, Land

zasiedlać [dov. obl. zasiedlić]

2. bevölkern (beleben):

bevölkern Straße

zaludniać [dov. obl. zaludnić]

im Sommer bevölkern Scharen von Touristen das kleine Dorf

latem chmary ž. spol mn. turystów zaludniają tę małą wioskę

II . bevọ̈lkern* [bə​ˈfœlkɐn] GLAG. povr. glag.

bevölkern

zaludniać [dov. obl. zaludnić] się

langsam bevölkerte sich das Lokal

powoli lokal m. spol się zaludniał

Dạttel <‑, ‑n> [ˈdatəl] SAM. ž. spol

Dattel

daktyl m. spol

Ato̱mkern <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol

Atomkern

jądro sr. spol atomu [lub atomowe]

I . klẹckern [ˈklɛkɐn] GLAG. preh. glag. pog.

etw voll kleckern

zapaćkać coś pog.

Soße auf etw tož. kleckern

upaćkać coś sosem pog.

Wein über die Tischdecke kleckern

poplamić obrus winem

sie hat Suppe auf das Sofa gekleckert

upaćkała sofę zupą pog.

sie hat Suppe auf ihre Bluse gekleckert

upaćkała sobie bluzkę zupą pog.

II . klẹckern [ˈklɛkɐn] GLAG. nepreh. glag. pog.

1. kleckern +haben:

[mit etw] kleckern

plamić [dov. obl. po‑] [czymś]

pass auf, dass du nicht kleckerst!

uważaj, żeby czegoś nie poplamić!

2. kleckern +haben (langsam vorangehen):

kleckern

posuwać się ślamazarnie pog.

nicht kleckern, sondern klotzen

robić [dov. obl. z‑] coś z rozmachem

3. kleckern +sein:

beim Malen ist ihm Farbe auf die Jacke gekleckert

podczas malowania farba ž. spol nakapała mu na kurtkę

III . klẹckern [ˈklɛkɐn] GLAG. povr. glag. pog.

sich voll kleckern

upaćkać się pog.

stạ̈nkern [ˈʃtɛŋkɐn] GLAG. nepreh. glag. slabš. pog.

stänkern

intrygować

stänkern

podjudzać

stänkern

jątrzyć

e̱i̱n|kerkern GLAG. preh. glag. ur. jez.

einkerkern

osadzać [dov. obl. osadzić] w więzieniu ur. jez.

Stạdtkern <‑s, ‑e> SAM. m. spol

Stadtkern

centrum sr. spol [lub serce sr. spol ] miasta

ạb|rackern GLAG. povr. glag. pog.

sich [mit etw] abrackern

umordować się [czymś] pog.

er hat sich mit den schweren Koffern abgerackert

[on] umordował się z ciężkimi walizkami

Stahlkern SAM.

Geslo uporabnika

Stahlkern m. spol

rdzeń stalowy m. spol