Prevodi za „Fundierungen“ v slovarju nemško » poljski

fundi̱e̱ren* [fʊn​ˈdiːrən] GLAG. preh. glag.

1. fundieren (finanziell sichern):

fundieren

zabezpieczać [dov. obl. zabezpieczyć] finansowo

2. fundieren ur. jez. (durch eine Grundlage unterstützen):

fundieren

ugruntowywać [dov. obl. ugruntować ]ur. jez.

eine fundierte Beurteilung

uzasadniona ocena ž. spol

Grundi̱e̱rung <‑, ‑en> SAM. ž. spol (Grundanstrich)

Grundierung

zagruntowanie sr. spol

Sondi̱e̱rung <‑, ‑en> SAM. ž. spol

Sondierung

sondaż m. spol

Sondierung

sondowanie sr. spol

fundi̱e̱rt PRID.

fundiert

ugruntowany

fundiert Beurteilung

gruntowny

fundiert Untersuchung

solidny

fundierte Staatsanleihe FINAN.

zabezpieczona pożyczka ž. spol państwowa

gerụngen [gə​ˈrʊŋən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

gerungen pp von ringen

glej tudi ringen

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [dov. obl. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

entrụngen GLAG. preh. glag.

entrungen pp von entringen

glej tudi entringen

entrịngen* GLAG. preh. glag. irr ur. jez.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

I . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] GLAG. nepreh. glag.

gedrungen pp von dringen

II . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] PRID.

gedrungen Körper, Gestalt

krępy

gedrungen Gebäude

przysadzisty

glej tudi dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [dov. obl. przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [dov. obl. wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [dov. obl. przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer tož. dringen (Geschoss)

przebijać [dov. obl. przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [dov. obl. wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [dov. obl. dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk m. spol docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein ur. jez. (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [dov. obl. zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw tož. dringen

żądać [dov. obl. za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione