Prevodi za „Pfaff“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

pfịff [pfɪf] GLAG.

pfiff pret. von pfeifen

glej tudi pfeifen

I . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] GLAG. nepreh. glag.

1. pfeifen (Töne erzeugen):

pfeifen

gwizdać [dov. obl. gwizdnąć]

pfeifen

świstać [dov. obl. za‑]

draußen pfiff der Wind

na dworze wiało [lub wiał wiatr m. spol ]

daher pfeift also der Wind!

a więc o to chodzi!

daher pfeift also der Wind!

ach, więc to tak!

2. pfeifen pog. (gering schätzen):

auf etw tož. pfeifen

gwizdać na coś pog.

II . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] GLAG. preh. glag.

pfeifen Lied:

pfeifen

pogwizdywać

fraza:

dir pfeif’ ich was! pog.

jeszcze czego! pog.

das pfeifen ja schon die Spatzen von den Dächern pog.

o tym już wróble m. spol mn. na dachu ćwierkają fig pog.

Pfa̱ffe <‑n, ‑n> [ˈpfafə] SAM. m. spol slabš.

Pfaffe

klecha m. spol slabš. pog.

Do̱mpfaff <‑s [o. ‑en], ‑en> [ˈdoːmpfaf] SAM. m. spol ZOOL.

Dompfaff

gil m. spol

Pfịff <‑[e]s, ‑e> [pfɪf] SAM. m. spol

1. Pfiff (Pfeifton):

Pfiff

gwizd m. spol

2. Pfiff pog. (Reiz):

ohne Pfiff

mało fantazyjny

etw hat Pfiff

coś ma urok

bạff [baf] PRID. pog.

baff sein

być zdumionym

Hạff <‑[e]s, ‑s [o. ‑e]> [haf] SAM. sr. spol GEO

Haff

zalew m. spol (z wodą brachiczną)

Frisches Haff

Zalew Wiślany m. spol

Kurisches Haff

Zalew Kuroński m. spol

Stettiner Haff

Zalew Szczeciński m. spol

Kạff <‑s, ‑s [o. ‑e]> [kaf] SAM. sr. spol slabš. pog.

Kaff

dziura ž. spol zabita dechami pog.

taff PRID. pog.

taff

twardy

taff

wytrzymały

I . pfịffig [ˈpfɪfɪç] PRID.

pfiffig Junge, Idee:

pfiffig

sprytny pog.

pfiffig

chytry šalj. pog.

II . pfịffig [ˈpfɪfɪç] PRISL.

pfiffig gedacht:

pfiffig

sprytnie pog.

pfiffig

chytrze šalj. pog.

pfa̱den [ˈpfaːdən] GLAG. preh. glag. švic.

pfaden (befahrbar, begehbar machen)

czynić [dov. obl. u‑] przejezdnym

pfaden (vom Schnee befreien)

odgarniać [dov. obl. odgarnąć] śnieg

pfaden (vom Schnee befreien)

odśnieżać [dov. obl. odśnieżyć]

I . strạff [ʃtraf] PRID.

1. straff (gespannt):

straff Seil

napięty

2. straff (fest):

straff Haut, Brust

jędrny

3. straff (streng):

straff Organisation

sprawny

straff Organisation

prężny

straff Überwachung

ścisły

hier herrscht eine straffe Disziplin

tutaj panuje surowa dyscyplina ž. spol

4. straff (eng anliegend):

straff

opinający

straff

ściśle przylegający

einen straffen Sitz haben

ściśle przylegać

II . strạff [ʃtraf] PRISL.

1. straff (fest):

straff spannen

mocno

etw straff ziehen

naciągać [dov. obl. naciągnąć] coś

2. straff (streng):

straff organisieren

sprawnie

die Vorschriften werden straff beachtet

przepisy m. spol mn. są surowo przestrzegane

straff durchorganisiert

zorganizowany sprawnie i szczegółowo