Prevodi za „Schn��rchen“ v slovarju nemško » poljski

schnạrchen [ˈʃnarçən] GLAG. nepreh. glag.

schnarchen

chrapać [dov. obl. chrapnąć]

Schnü̱rchen <‑s, ‑> [ˈʃnyːɐ̯çən] SAM. sr. spol

Schnürchen pomanjševalnica od Schnur

Schnürchen

sznureczek m. spol pog.

fraza:

wie am Schnürchen pog.

jak po maśle pog.

glej tudi Schnur

Schnu̱r <‑, Schnüre> [ʃnuːɐ̯, pl: ˈʃnyːrə] SAM. ž. spol

1. Schnur:

Schnur (Gebilde aus Fäden oder Fasern: einer Halskette)

sznur m. spol

Schnur (einer Angel)

żyłka ž. spol

2. Schnur pog. ELEK. (Leitung):

Schnur

sznur m. spol pog.

schnọrcheln GLAG. nepreh. glag.

schnorcheln

nurkować z rurką oddechową [lub fajką]

Schnạ̈ppchen <‑s, ‑> [ˈʃnɛpçən] SAM. sr. spol REG pog.

Schnäppchen

okazyjny zakup m. spol

ein Schnäppchen machen

kupować [dov. obl. kupić] coś okazyjnie

Schnịppchen <‑s, ‑> [ˈʃnɪpçən] SAM. sr. spol

jdm ein Schnippchen schlagen pog.

wywodzić [dov. obl. wywieść] kogoś w pole pog.

Schnạrcher¹(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) (Person)

Schnarcher(in)

chrapiący(-a) m. spol (ž. spol)

Schnọrchel <‑s, ‑> [ˈʃnɔrçəl] SAM. m. spol

Schnorchel

rurka ž. spol oddechowa

Schnorchel

fajka ž. spol

sche̱u̱chen [ˈʃɔɪçən] GLAG. preh. glag.

1. scheuchen (treiben, jagen):

scheuchen

płoszyć [dov. obl. wy‑]

scheuchen

wypędzać [dov. obl. wypędzić]

jdn/ein Tier aus der Küche scheuchen

wypłoszyć kogoś/zwierzę z kuchni

die Hühner abends ins Hühnerhaus scheuchen

zagnać wieczorem kury do kurnika

Fliegen scheuchen

wypędzić muchy

2. scheuchen pog. ([an]treiben):

jdn aus dem Bett/an die Arbeit scheuchen

wypędzić [lub wygnać] kogoś z łóżka/do pracy

er lässt sich nicht gerne scheuchen

on nie da sobą pomiatać

schwạ̈chen [ˈʃvɛçən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

schwächen

osłabiać [dov. obl. osłabić]

er war von der Krankheit geschwächt

był osłabiony chorobą

I . schla̱u̱chen [ˈʃlaʊxən] GLAG. preh. glag. pog.

1. schlauchen:

schlauchen (Wanderung)

zmachać pog.

schlauchen (Wanderung)

mordować [dov. obl. z‑ ]pog.

schlauchen (Vorgesetzter)

zapędzać [dov. obl. zapędzić] do pracy

die Arbeit hat mich geschlaucht

ta praca ž. spol mnie wykończyła pog.

geschlaucht sein

być wykończonym pog.

2. schlauchen Zigaretten:

schlauchen

sępić [dov. obl. wy‑ ]pog.

schlauchen

wyżebrać pog.

II . schla̱u̱chen [ˈʃlaʊxən] GLAG. nepreh. glag. REG (auf jds Kosten leben)

schlauchen

żyć na czyjś koszt

schlauchen

być na czyimś utrzymaniu

schlauchen

pasożytować na kimś fig

er schlaucht immer nur bei seiner Mutter

on jest wciąż tylko na utrzymaniu swojej matki [lub wciąż siedzi na garnuszku u swojej matki pog. ]

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [dov. obl. do‑] się a. pog.

die Zeit schleicht fig

czas m. spol się wlecze pog.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. povr. glag.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [dov. obl. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! južnem., avstr.

spływaj! pog.

schleich dich! južnem., avstr.

spadaj! pog.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pog.

schö̱n|machen GLAG. povr. glag. pog.

schönmachen

robić [dov. obl. z‑] się na bóstwo pog.

für wen machst du dich heute Abend schön?

dla kogo robisz się dziś wieczorem na bóstwo? pog.