Prevodi za „arieren“ v slovarju nemško » poljski

I . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. frieren +haben:

frieren (Mangel an Wärme empfinden) (Mensch, Tier)

marznąć [dov. obl. z‑]

ich friere

zimno mi

ich friere an den Zehen

zimno mi w palce u nóg

ich habe an den Füßen/Händen gefroren

zmarzły mi nogi/ręce

wie ein Schneider frieren pog.

zmarznąć na kość pog.

2. frieren +sein:

frieren (hart werden) (Wasser, Boden)

zamarzać [dov. obl. zamarznąć]

II . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] GLAG. brezos. +haben

1. frieren (unter den Gefrierpunkt sinken):

es friert

[jest] mroźno

es friert

mróz m. spol bierze pog.

es hat heute Nacht gefroren

dziś w nocy chwycił mróz

2. frieren (das Gefühl der Kälte haben):

es friert mich, mich friert

zimno mi

es friert mich, mich friert

marznę

agi̱e̱ren* [a​ˈgiːrən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

agieren

działać

als Vermittler agieren

pracować jako pośrednik

gi̱e̱ren [ˈgiːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. gieren ur. jez.:

nach etw gieren

chciwie czegoś pożądać

2. gieren NAVT. (hin und hergehen):

gieren

schodzić [dov. obl. zejść] z kursu

I . zi̱e̱ren [ˈtsiːrən] GLAG. preh. glag. ur. jez. (schmücken)

zieren

ozdabiać [dov. obl. ozdobić]

II . zi̱e̱ren [ˈtsiːrən] GLAG. povr. glag. slabš. (scheinbar ablehnen)

sich zieren

certować się

sich zieren

wzbraniać się pozornie

er zierte sich nicht lange

[on] nie ociągał się długo

ohne sich zu zieren, trat er in ihr Zimmer ein

bez wahania wszedł do jej pokoju

glej tudi geziert

I . gezi̱e̱rt [gə​ˈtsiːɐ̯t] slabš. PRID. slabš.

geziert Sprechweise:

geziert

sztuczny

geziert

napuszony

II . gezi̱e̱rt [gə​ˈtsiːɐ̯t] slabš. PRISL. slabš.

geziert sprechen:

geziert

sztucznie

lii̱e̱ren* [li​ˈiːrən] GLAG. povr. glag. (sich eng verbinden)

liieren

ściśle [lub blisko] się łączyć

ich bin liiert

mam kogoś

ich bin liiert

jestem w związku

sich mit einer Firma liieren

współpracować blisko z firmą

sti̱e̱ren [ˈʃtiːrən] GLAG. nepreh. glag.

vor sich hin stieren

patrzeć tępo przed siebie

edi̱e̱ren* [e​ˈdiːrən] GLAG. preh. glag.

1. edieren PUBL.:

edieren

wydawać [dov. obl. wydać]

edieren

publikować [dov. obl. o‑]

2. edieren → editieren

glej tudi editieren

editi̱e̱ren* [edi​ˈtiːrən] GLAG. preh. glag. RAČ.

editieren Datei, Text

edytować

editieren Datei, Text

redagować

A̱rier(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaːri̯ɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Arier(in)

Aryjczyk(-jka) m. spol (ž. spol)

Se̱ren SAM.

Seren mn. od Serum

glej tudi Serum

Se̱rum <‑s, Seren [o. Sera]> [ˈzeːrʊm] SAM. sr. spol MED.

Serum

surowica ž. spol

I . de̱ren [ˈdeːrən] ZAIM. kaz.,

deren rod. sing von die

deren

tej

seine Mutter, seine Schwester und deren Hund

jego matka ž. spol , jego siostra ž. spol i jej pies m. spol

II . de̱ren [ˈdeːrən] ZAIM. kaz.,

deren rod. pl von die

deren

tych

ein Ehepaar mit seinen Freunden und deren Kindern

małżeństwo sr. spol ze swoimi przyjaciółmi i ich dziećmi

deren Hintermänner arbeiten im Verborgenen

ich poplecznicy m. spol mn. pracują potajemnie

III . de̱ren [ˈdeːrən] ZAIM. rel,

deren rod. sing von

deren

której

die Frau, deren Namen ich vergessen habe

kobieta ž. spol , której nazwisko zapomniałem

die Freundin, mit deren Hilfe ich eine Wohnung gefunden habe

przyjaciółka ž. spol , z pomocą której znalazłem mieszkanie

die Katze, deren Fell in der Sonne glänzt

kot m. spol , którego sierść ž. spol błyszczy w słońcu

IV . de̱ren [ˈdeːrən] ZAIM. rel,

deren rod. pl von

deren

których

die Schüler, deren Lehrer krank ist

uczniowie m. spol mn. , których nauczyciel m. spol jest chory

glej tudi die , die

I . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, im. sing

die

ta

die weiß das doch nicht!

ona tego przecież nie wie!

wer ist die?

kim jest ta?

die dort

ta tam

das war die, deren Mann gestorben ist

to była ta, której mąż m. spol umarł

II . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz., f, tož. sing

die

tę

III . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die im. pl von

die

ci

die

te

die wissen das doch nicht!

oni/one przecież o tym nie wiedzą!

wer sind die?

kim są oni/one?

IV . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz.,

die tož. pl von

die

tych

die

te

V . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, im. sing

die

która

eine Frau, die es eilig hatte

kobieta ž. spol , która się spieszyła

warst du diejenige, die ...?

czy to ty byłaś tą, która...?

sie war die Erste, die ...

ona była pierwszą, która...

VI . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, f, tož. sing

die

którą

eine Frau, die man schätzt

kobieta ž. spol , którą się ceni

VII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, im. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

którzy

Menschen, die es eilig hatten

ludzie m. spol mn. , którzy się spieszyli

sie waren die Ersten, die ...

oni byli pierwszymi, którzy...

VIII . di̱e̱² [diː] ZAIM. rel, tož. mn.

die (Dinge, Frauen, Kinder)

które

die (Männer, Frauen und Männer)

których

drei Städte, die wir besichtigen werden

trzy miasta ntpl , które będziemy zwiedzać

Leute, die wir kennen

ludzie m. spol mn. , których znamy

IX . di̱e̱² [diː] ZAIM. kaz. o rel, f, im. sing

die

która

die dieses Amt anstrebt, ist jetzt krank

ta, która ubiega się o tę funkcję, jest teraz chora

I . di̱e̱¹ [diː] ČL. def, f, im./tož. sing

die

nie występuje w języku polskim

die Freundin der Mutter

przyjaciółka ž. spol matki

II . di̱e̱¹ [diː] ČL. def,

die im./tož. pl von

die

p. tam

die Männer/Frauen/Kinder

mężczyźni m. spol mn. /kobiety ž. spol mn. /dzieci ntpl

die Eltern der Kinder

rodzice mn. dzieci

I . le̱e̱ren [ˈleːrən] GLAG. preh. glag.

1. leeren (leer machen):

leeren Glas, Behälter

opróżniać [dov. obl. opróżnić]

leeren Briefkasten

wyjmować [dov. obl. wyjąć] korespondencję

leeren Mülleimer

wynosić [dov. obl. wynieść] śmieci

2. leeren (ausleeren):

etw in etw tož. leeren Wasser

przelewać [dov. obl. przelać] coś do czegoś

etw in etw tož. leeren Pulver

przesypywać [dov. obl. przesypać] coś do czegoś

die Essensreste in den Mülleimer leeren

wyrzucić resztki jedzenia do śmieci

II . le̱e̱ren [ˈleːrən] GLAG. povr. glag. (Raum)

leeren

pustoszeć

der Saal hat sich schon geleert

sala ž. spol już opustoszała

que̱ren GLAG. preh. glag.

queren

krzyżować [dov. obl. s‑]

queren

przecinać [dov. obl. przeciąć]

te̱e̱ren [ˈteːrən] GLAG. preh. glag.

teeren Straße:

teeren

smołować [dov. obl. wy‑]

I . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] GLAG. preh. glag.

was schert mich das?

co mnie to obchodzi?

II . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] GLAG. povr. glag. pog.

1. scheren (sich kümmern):

sich nicht um jdn/etw scheren

nie troszczyć [dov. obl. za‑] się o kogoś/coś

sie scherte sich nicht darum, was er sagte

nie obchodziło ją to, co [on] powiedział

scher dich nicht um Dinge, die dich nichts angehen

nie przejmuj się sprawami, które ciebie nie dotyczą

sich keinen Pfifferling um etwas scheren

nie interesować się czymś w najmniejszym stopniu

2. scheren (fortgehen):

scher dich endlich ins Bett

idź [lub pakuj się pog. ] wreszcie do łóżka

scher dich zum Teufel!

wynoś się do diabła! pog.

scher dich zum Teufel!

idź w diabły [lub do diabła] ! pog.

kạrren [ˈkarən] GLAG. preh. glag.

1. karren (etw befördern):

karren

wozić [dov. obl. z‑] taczkami

die Sandsäcke wurden an die Bruchstelle des Deiches gekarrt

worki z piaskiem zwożono taczkami w miejsce przerwania wału

2. karren pog. (fahren):

von überall her wurden Studenten zur Kundgebung gekarrt

zewsząd zwożono studentów na manifestację

Kạrren <‑s, ‑> [ˈkarən] SAM. m. spol

1. Karren (kleiner Wagen):

Karren

taczka ž. spol

2. Karren (Leiterwagen):

Karren

wóz m. spol drabiniasty

sich nicht vor jds Karren spannen lassen pog.

nie dawać [dov. obl. dać] się komuś wykorzystywać

jdm an den Karren fahren pog.

zjechać kogoś pog.

den Karren [für jdn] aus dem Dreck ziehen

załatwić [za kogoś] sprawę

3. Karren slabš. (Auto):

Karren

wóz[ek] m. spol pog.