Prevodi za „befejezett“ v slovarju nemško » poljski

befe̱hlen <befiehlt, befahl, befohlen> GLAG. nepreh. glag., preh. glag. irr

befehlen

rozkazywać [dov. obl. rozkazać]

er hat befohlen, dass ...

rozkazał, żeby...

jdm strengstes Stillschweigen befehlen

nakazywać [dov. obl. nakazać] komuś surowe milczenie

du hast mir gar nichts zu befehlen!

nie masz prawa mi rozkazywać!

fraza:

wer befehlen will, muss erst gehorchen lernen preg.

kto chce rozkazywać, musi się najpierw nauczyć słuchać

befeu̱ern* GLAG. preh. glag.

1. befeuern:

befeuern (beheizen)

opalać [dov. obl. opalić]

befeuern (mit Brennstoff versorgen)

ogrzewać [dov. obl. ogrzać]

2. befeuern ur. jez. (anspornen):

befeuern

zagrzewać

durch den Applaus befeuert übertraf sie sich selbst

zagrzewana brawami przeszła samą siebie

3. befeuern:

befeuern AERO, NAVT.

oznakowywać [dov. obl. oznakować] światłami nawigacyjnymi

eine Hafeneinfahrt/Landebahn befeuern

oznakować światłami nawigacyjnymi wejście do portu/pas lądowania

4. befeuern VOJ. (beschießen):

befeuern

ostrzeliwać [dov. obl. ostrzelać]

5. befeuern pog. (bewerfen):

befeuern

obrzucać [dov. obl. obrzucić]

der Politiker wurde mit Tomaten befeuert

polityk m. spol został obrzucony pomidorami

I . befe̱hden* GLAG. preh. glag.

1. befehden ur. jez. (bekämpfen):

befehden Pläne

zwalczać [dov. obl. zwalczyć]

2. befehden ZGOD. (in Fehde liegen):

befehden

toczyć spór

II . befe̱hden* GLAG. povr. glag.

befehden

zwalczać [dov. obl. zwalczyć] się

befe̱hlend PRID., befehlerisch PRID.

befehlend Geste, Ton:

befehlend

rozkazujący

befei̱nden* [bə​ˈfaɪndən] GLAG. preh. glag.

befeinden

zwalczać [dov. obl. zwalczyć]

die befeindeten Länder schlossen endlich Frieden

walczące ze sobą państwa ntpl zawarły wreszcie pokój