Prevodi za „derogiert“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

versi̱e̱rt [vɛr​ˈziːɐ̯t] PRID.

in etw daj. versiert sein

być doświadczonym [lub biegłym] w czymś

[auf einem Gebiet/in Rechtsfragen daj.] versiert sein

być obeznanym [w pewnej dziedzinie wiedzy/w kwestiach prawnych]

dedizi̱e̱rt [dedi​ˈtsiːɐ̯t] PRID. RAČ.

dediziert

dedykowany

dezidi̱e̱rt [detsi​ˈdiːɐ̯t] PRID. ur. jez.

dezidiert Forderung, Meinung:

dezidiert

zdecydowany

couragi̱e̱rt [kura​ˈʒiːɐ̯t] PRID.

couragiert

śmiały

couragiert

odważny

engagi̱e̱rt [ãga​ˈʒiːɐ̯t] PRID. ur. jez.

engagiert Person, Kunstwerk:

engagiert

zaangażowany

bornie̱rt [bɔr​ˈniːɐ̯t] slabš.

borniert Mensch, Ansichten:

borniert

ograniczony slabš.

borniert

o wąskich horyzontach slabš.

forci̱e̱rt PRID. ur. jez.

forciert Lachen:

forciert

wymuszony

sie verzog das Gesicht zu einem forcierten Lächeln

na jej twarzy pojawił się wymuszony uśmiech m. spol

gefe̱i̱ert PRID.

gefeiert

cieszący się popularnością

gefeiert Schönheit

mający powodzenie

I . isoliert GLAG.

isoliert pp von isolieren

II . isoliert PRID.

1. isoliert (zusammenhanglos):

isoliert

izolowany

isoliert

wyrwany z kontekstu

diese Sichtweise ist zu isoliert

taki sposób m. spol postrzegania jest zbyt ograniczony

2. isoliert PRAVO:

isoliert

odizolowany

isoliert

osobny

isolierte Anfechtung[sklage]

osobne powództwo sr. spol zaskarżające

III . isoliert PRISL.

1. isoliert (abgeschlossen):

isoliert

w odosobnieniu

isoliert

na uboczu

sie lebte ganz isoliert auf einem Bauernhof

żyła w gospodarstwie chłopskim w całkowitym odosobnieniu

2. isoliert (zusammenhanglos):

isoliert

bez kontekstu [lub powiązania] [lub związku]

diese Tat kann nicht isoliert gesehen werden

tego czynu nie można postrzegać bez związku z innymi czynnikami

glej tudi isolieren

I . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] GLAG. preh. glag.

1. isolieren TEH. (abdichten):

etw [gegen Kälte/Wärme] isolieren

izolować [dov. obl. za‑] coś [od zimna/ciepła]

2. isolieren (absondern):

jdn [von jdm/etw] isolieren Häftlinge

izolować [dov. obl. od‑] kogoś [od kogoś/czegoś]

isoliert leben

żyć w odosobnieniu

die Virusträger wurden von den anderen Patienten isoliert

chorzy m. spol mn. zarażeni wirusem zostali odizolowani od reszty pacjentów

II . isoli̱e̱ren* [izo​ˈliːrən] GLAG. povr. glag.

sich [von jdm/etw] isolieren

izolować [dov. obl. od‑] się [od kogoś/czegoś]

sich von seiner Umgebung isolieren

izolować się od otoczenia

sorti̱e̱rt PRID.

sortiert

posortowany

derelinquiert PRID. PRAVO

derelinquiert

porzucony

derelinquierte Sache

rzecz ž. spol porzucona