Prevodi za „feinmachen“ v slovarju nemško » poljski

fe̱i̱n|machenst. pravopis GLAG. povr. glag.

feinmachen → fein

glej tudi fein

I . fe̱i̱n [faɪn] PRID.

1. fein:

fein (nicht grob) Staub

drobny

fein (sehr dünn) Linie

cienki

fein (empfindlich) Gewebe, Sand

delikatny

fein (feinsinnig) Humor, Witz

subtelny

feiner Nebel

delikatna mgła ž. spol

plötzlich fiel ein feiner Regen

nagle spadł drobny deszcz m. spol

2. fein (scharf, genau):

eine feine Nase haben

mieć dobry węch

ein feines Gehör haben

mieć dobry [lub wyczulony] słuch

feine Unterschiede

subtelne różnice ž. spol mn.

feine Unterschiede

niuanse m. spol mn.

3. fein (erlesen):

fein Geruch

subtelny

fein Geschmack

wykwintny

fein Gericht

wyśmienity

das ist etw Feines

to naprawdę coś

dieser Wein ist vom Feinsten

to wino sr. spol jest najwyższej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepszej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepsze z najlepszych

4. fein pog. (anständig, nett):

fein Charakter

porządny

fein Charakter

miły

5. fein (vornehm):

fein Herr, Manieren

wytworny

du bist dir wohl zu fein dafür

jesteś pewnie na to zbyt dobry iron.

du bist dir wohl zu fein dafür

nie chcesz pewnie narazić na szwank swojej reputacji iron.

6. fein pog. (erfreulich):

fein! (sehr gut)

doskonały!

fein! (in Ordnung)

w porządku

fein, dass du wieder da bist

cieszę się, że znowu jesteś

jd ist fein heraus pog.

komuś się udało

II . fe̱i̱n [faɪn] PRISL.

1. fein (nicht grob):

fein gemahlen

drobnomielony

2. fein pog. (nett):

sei fein artig!

dobrze się sprawuj!

sei fein artig!

tylko bądź grzeczny!

3. fein (genau):

fein säuberlich

czyściutki pog.

hier lässt sich die Temperatur ganz fein einstellen

tutaj można bardzo dokładnie nastawić temperaturę

4. fein (vornehm):

er hat sich fein gemacht

wystroił się