Prevodi za „glühender“ v slovarju nemško » poljski

glü̱hen [ˈglyːən] GLAG. nepreh. glag.

1. glühen:

glühen (glimmen) (Asche)

tlić się

glühen (Docht, Zigarette)

palić się

2. glühen:

glühen (sehr heiß sein) (Kohlen, Metall)

żarzyć się

glühen (Wangen, Körper)

płonąć

weiß glühend

rozpalony do białości

3. glühen fig ur. jez. (erregt sein):

vor Eifer glühen

gorączkować się pog.

danach glühen, sich zu rächen

pałać chęcią zemsty ur. jez.

I . glü̱hend PRID.

1. glühend (rot leuchtend):

glühend Metall

rozpalony

glühend Kohle

rozżarzony

wie auf glühenden Kohlen sitzen

siedzieć jak na rozżarzonych węglach

2. glühend (sehr heiß):

glühend Wangen

płonący

eine glühende Hitze

skwar m. spol

3. glühend ur. jez. (leidenschaftlich):

glühend Verehrer

namiętny

glühender Hass

zażarta nienawiść ž. spol

II . glü̱hend PRISL.

es war glühend heiß

był straszny skwar

rot/weiß glühend

do czerwonośći/białości

Primeri uporabe besede glühender

glühender Hass

zażarta nienawiść ž. spol