Prevodi za „hochschleichen“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

na̱ch|schleichen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

jdm nachschleichen

skradać się za kimś

jdm nachschleichen

szpiegować kogoś

jdm heimlich nachschleichen

skradać się za kimś ukradkiem

I . hịn|schleichen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hinschleichen

skradać się

II . hịn|schleichen GLAG. povr. glag. irr

hinschleichen

skradać się

ho̱ch|schrecken¹ GLAG. preh. glag.

1. hochschrecken (erschrecken):

hochschrecken

przestraszyć

die Vögel hochschrecken

płoszyć [dov. obl. s‑] ptaki

2. hochschrecken (aus dem Schlaf reißen):

hochschrecken

wyrwać ze snu fig

das Telefon schreckte mich aus dem Schlaf hoch

telefon m. spol wyrwał mnie ze snu fig

I . ho̱ch|schlagen GLAG. preh. glag. irr

hochschlagen Kragen:

hochschlagen

stawiać [dov. obl. postawić]

II . ho̱ch|schlagen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

hochschlagen (aufbranden) (Wellen)

rozbijać się

hoch|schlafen GLAG. povr. glag. irr slabš. pog. (den Vorgesetzten sexuelle Dienste erweisen)

hochschlafen

robić [dov. obl. z‑] karierę [lub awansować] przez łóżko

diese Person schläft sich hoch

ta osoba ž. spol robi karierę przez łóżko

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [dov. obl. do‑] się a. pog.

die Zeit schleicht fig

czas m. spol się wlecze pog.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] GLAG. povr. glag.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [dov. obl. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! južnem., avstr.

spływaj! pog.

schleich dich! južnem., avstr.

spadaj! pog.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pog.

ạn|schleichen GLAG. povr. glag. irr

sich [an jdn/etw] anschleichen (Tier)

skradać się [do kogoś/czegoś]

sich an das Wild anschleichen

podchodzić [dov. obl. podejść] zwierzynę

erschle̱i̱chen* GLAG. preh. glag. irr slabš.

erschleichen

wyłudzać [dov. obl. wyłudzić]

Geld erschleichen

wyłudzić pieniądze

sich daj. einen Posten/Vorteile/Vergünstigungen erschleichen

sprytem zapewnić sobie posadę/korzyści/przywileje

sich etw durch Täuschung/List erschleichen

zdobyć coś oszustwem/podstępem [lub fortelem]

beschlei̱chen* GLAG. preh. glag. irr ur. jez. (Gefühle)

beschleichen

nachodzić [dov. obl. najść] [kogoś]

ho̱ch|schießen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. hochschießen:

hochschießen (schnell wachsen) (Saat)

wystrzelić w górę

hochschießen (sich nach oben bewegen) (Flamme)

wystrzelać [dov. obl. wystrzelić]

2. hochschießen pog. (hinaufrasen):

hochschießen

pędzić [dov. obl. po‑] do góry

e̱i̱n|schleichen GLAG. povr. glag. irr

1. einschleichen (hineinschleichen):

einschleichen

zakradać [dov. obl. zakraść] się

sich in ein Haus einschleichen

wkradać [dov. obl. wkraść] się do domu

2. einschleichen fig:

einschleichen

zakradać [dov. obl. zakraść] się fig

einschleichen (Verdacht)

padać [dov. obl. paść ]pog.

einschleichen (Fehler)

wkradać [dov. obl. wkraść] się fig

in meinen Bericht haben sich Fehler eingeschlichen

do mojego sprawozdania wkradło się parę błędów fig

ho̱ch|schnellen GLAG. nepreh. glag. +sein

hochschnellen (Sprungfeder)

strzelać [dov. obl. strzelić] w górę

hochschnellen (Mensch)

podskakiwać [dov. obl. podskoczyć]