Prevodi za „kündend“ v slovarju nemško » poljski

I . kụ̈nden [ˈkʏndən] GLAG. preh. glag.

1. künden ur. jez. (mitteilen):

künden

ogłaszać [dov. obl. ogłosić]

künden

obwieszczać [dov. obl. obwieścić ]ur. jez.

2. künden švic. → kündigen

II . kụ̈nden [ˈkʏndən] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

von etw künden

dawać świadectwo czegoś

glej tudi kündigen

I . kụ̈ndigen [ˈkʏndɪgən] GLAG. preh. glag.

1. kündigen (aufgeben):

kündigen Stellung, Job, Wohnung

wypowiadać [dov. obl. wypowiedzieć]

2. kündigen (entlassen):

kündigen Mitarbeiter

zwalniać [dov. obl. zwolnić]

3. kündigen (beenden):

kündigen Versicherung, Vertrag

wymawiać [dov. obl. wymówić]

kündigen Versicherung, Vertrag

wypowiedzieć

jdm die Freundschaft kündigen

zerwać z kimś przyjaźń

II . kụ̈ndigen [ˈkʏndɪgən] GLAG. nepreh. glag.

1. kündigen:

kündigen (weggehen) (Arbeitnehmer)

rezygnować [dov. obl. z‑] z pracy

kündigen (weggehen) (Arbeitnehmer)

złożyć wypowiedzenie

bei einem Unternehmen kündigen

zwalniać [dov. obl. zwolnić] się z jakiejś firmy

ich habe zum ersten November gekündigt

zwolniłem się [z dniem] pierwszego listopada

2. kündigen (das Arbeits-, Mietverhältnis beenden):

jdm [einen Vertrag] kündigen (Arbeitgeber, Firma)

wypowiedzieć komuś [umowę o pracę]

jdm [einen Vertrag] kündigen (Vermieter)

wypowiedzieć komuś [umowę najmu]

ihm ist zum ersten April gekündigt worden

dostał wypowiedzenie z dniem pierwszego kwietnia