Prevodi za „kettles“ v slovarju nemško » poljski

kẹtten [ˈkɛtən] GLAG. preh. glag.

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [dov. obl. u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich tož. ketten

przywiązywać [dov. obl. przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los m. spol ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

Bẹttler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbɛtlɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

Bettler(in)

żebrak(-aczka) m. spol (ž. spol)

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] SAM. ž. spol

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek m. spol

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch m. spol

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [dov. obl. u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo sr. spol

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria ž. spol

Kette (von Beweisen)

szereg m. spol

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć ž. spol

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch m. spol

Kette

pasmo sr. spol

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany mn.

Kette

okowy mn.

jdn in Ketten legen

zakuwać [dov. obl. zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen ur. jez.

zrywać [dov. obl. zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz m. spol

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa ž. spol