nemško » poljski

lụftig PRID.

2. luftig (Zimmer):

I . a̱u̱f|tun GLAG. preh. glag. irr pog.

1. auftun (öffnen):

auftun ur. jez., alt
rozwierać [dov. obl. rozewrzeć ]ur. jez.

2. auftun (entdecken):

auftun pog.
odkrywać [dov. obl. odkryć]

3. auftun (auf den Teller legen):

auftun pog.
nakładać [dov. obl. nałożyć]

II . a̱u̱f|tun GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

2. auftun (sich ergeben):

Klụft1 <‑, Klüfte> [klʊft, pl: klʏftə] SAM. ž. spol

1. Kluft (Spalte):

szczelina ž. spol
rozpadlina ž. spol
przepaść ž. spol

Lụftzug <‑[e]s, ‑züge> SAM. m. spol mn. selten

lụ̈ften [ˈlʏftən] GLAG. nepreh. glag., preh. glag.

1. lüften (Luft hereinlassen):

wietrzyć [dov. obl. wy‑]

2. lüften (wegnehmen):

zdejmować [dov. obl. zdjąć]

3. lüften (preisgeben):

wyjawiać [dov. obl. wyjawić]

Ạbluft <‑, Ablüfte> SAM. ž. spol TEH.

1. Abluft brez mn. (verbrauchte Luft):

powietrze sr. spol zużyte

2. Abluft (von Fabriken):

Ụmluft <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

Lụftikus <‑[ses], ‑se> [ˈlʊftikʊs] SAM. m. spol slabš. pog.

roztrzepaniec m. spol pog.
Zuluft ž. spol TEH.
Zuluft ž. spol TEH.
Zuluft ž. spol TEH.

Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski