Prevodi za „nebenordnen“ v slovarju nemško » poljski

I . e̱i̱n|ordnen GLAG. preh. glag.

1. einordnen (einsortieren):

einordnen Karteikarten

porządkować [dov. obl. u‑]

einordnen Karteikarten

segregować [dov. obl. po‑]

etw alphabetisch einordnen

uporządkować coś w kolejności alfabetycznej

das kann man in vier Gruppen einordnen

to można podzielić na cztery grupy

2. einordnen (ordnend unterbringen):

Bücher in ein Regal einordnen

ustawiać [dov. obl. ustawić ][lub poustawiać] książki na regale

3. einordnen (klassifizieren):

ein Kunstwerk zeitlich einordnen

przyporządkowywać [dov. obl. przyporządkować] dzieło sztuki epoce

II . e̱i̱n|ordnen GLAG. povr. glag.

1. einordnen (sich unterordnen):

sich [in etw tož.] einordnen

dostosować się [do czegoś]

2. einordnen (Fahrspur wählen):

sich [richtig] einordnen

wjeżdżać [dov. obl. wjechać] na [właściwy] pas ruchu

sich [richtig] einordnen

włączać [dov. obl. włączyć] się [prawidłowo] do ruchu

sich falsch einordnen

wjeżdżać [dov. obl. wjechać] na zły pas ruchu

sich links einordnen

zjeżdżać [dov. obl. zjechać] na lewy pas

bei̱|ordnen GLAG. preh. glag.

1. beiordnen (beigeben) a. PRAVO:

jdm einen Experten beiordnen

przydzielać [dov. obl. przydzielić] komuś eksperta

jdm einen Pflichtverteidiger beiordnen

wyznaczać [dov. obl. wyznaczyć] komuś obrońcę z urzędu

2. beiordnen LINGV.:

beiordnen

łączyć [dov. obl. po‑] współrzędnie

beiordnende Konjuktion

spójnik m. spol współrzędny

ü̱ber|ordnen GLAG. preh. glag.

eine Sache etw daj. überordnen

przedkładać jakąś rzecz nad coś

die Karriere der Familie überordnen

przedkładać karierę nad rodzinę

ạn|ordnen GLAG. preh. glag.

1. anordnen (festsetzen, befehlen):

anordnen Maßnahme

ustalać [dov. obl. ustalić]

anordnen Maßnahme

nakazywać [dov. obl. nakazać]

anordnen Überstunden

zarządzać [dov. obl. zarządzić]

2. anordnen (ordnen, aufstellen):

anordnen Bücher

ustawiać [dov. obl. ustawić]

anordnen Bücher

porządkować [dov. obl. u‑]

anordnen Bücher

układać [dov. obl. ułożyć]

die Verzeichnisse wurden nach Sachgebieten angeordnet RAČ.

katalogi m. spol mn. zostały rozmieszczone [lub uporządkowane] tematycznie

ạb|ordnen GLAG. preh. glag.

jdn abordnen

delegować [dov. obl. od‑] kogoś

verọrdnen* GLAG. preh. glag. (verschreiben, anordnen)

jdm etw verordnen Medikament

przepisać komuś coś

jdm etw verordnen Bettruhe, Diät, Kur

zalecać [dov. obl. zalecić] komuś coś

wenn vom Arzt nicht anders verordnet

jeżeli lekarz m. spol nie zaleci inaczej

die Ärztin verordnete ihm ein Beruhigungsmittel

lekarz zapisał mu środek uspokajający

I . ụnter|ordnen GLAG. preh. glag.

1. unterordnen (zugunsten einer Sache zurückstellen):

seine Bedürfnisse einer Sache daj. unterordnen

rezygnować [dov. obl. z‑] z zaspokojenia swoich potrzeb na rzecz czegoś

2. unterordnen (unterstellen):

unterordnen

podporządkowywać [dov. obl. podporządkować]

jdm/einer Institution untergeordnet sein

być podporządkowanym komuś/jakiejś instytucji

II . ụnter|ordnen GLAG. povr. glag. (sich fügen)

sich [jdm] unterordnen

podporządkowywać [dov. obl. podporządkować] się [komuś]

er will sich einfach nicht unterordnen

[on] po prostu nie chce się podporządkować

Ne̱benhoden <‑s, ‑> SAM. m. spol meist mn. ANAT.

Nebenhoden

najądrze sr. spol