Prevodi za „schwarzstreichen“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

schwạrz|sehen GLAG. nepreh. glag. irr TV

schwarzsehen

oglądać telewizję bez zarejestrowania odbiornika ali nie opłacając abonamentu

Schwa̱benstreich <‑[e]s, ‑e> SAM. m. spol iron.

Schwabenstreich

głupi żart m. spol [lub kawał m. spol ] pog.

Schwạrzseher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) pog.

1. Schwarzseher (Pessimist):

Schwarzseher(in)

czarnowidz m. spol

2. Schwarzseher TV:

Schwarzseher(in)

telepajęczarz m. spol pog.

I . a̱u̱f|streichen GLAG. nepreh. glag. irr +sein (auffliegen)

aufstreichen

wzlatywać [dov. obl. wzlecieć]

II . a̱u̱f|streichen GLAG. preh. glag. irr

aufstreichen Farbe

kłaść [dov. obl. położyć]

aufstreichen Butter, Salbe

smarować [dov. obl. po‑]

a̱u̱s|streichen GLAG. preh. glag. irr

1. ausstreichen:

ausstreichen Farbe

wymalowywać [dov. obl. wymalować]

ausstreichen Backform

wysmarowywać [dov. obl. wysmarować]

2. ausstreichen (durchstreichen):

ausstreichen Wort

wykreślać [dov. obl. wykreślić]

ausstreichen Wort

przekreślać [dov. obl. przekreślić]

ausstreichen Tat fig

wymazywać [dov. obl. wymazać]

3. ausstreichen (glatt streichen):

ausstreichen

wygładzać [dov. obl. wygładzić]

ạb|streichen GLAG. preh. glag. irr

1. abstreichen (reinigen):

abstreichen

wycierać [dov. obl. wytrzeć]

2. abstreichen (abziehen):

abstreichen Summe

odejmować [dov. obl. odjąć]

ạn|streichen GLAG. preh. glag. irr

1. anstreichen (mit Farbe):

etw rot anstreichen

malować [dov. obl. po‑] coś na czerwono

2. anstreichen (markieren):

anstreichen Fehler

zakreślać [dov. obl. zakreślić]

I . verstre̱i̱chen* GLAG. preh. glag. irr

1. verstreichen (verreiben):

Creme [auf etw daj.] verstreichen

rozsmarowywać [dov. obl. rozsmarować] krem [na czymś]

2. verstreichen (ausfüllen):

verstreichen Riss

zalepiać [dov. obl. zalepić]

verstreichen Fuge

wypełniać [dov. obl. wypełnić]

3. verstreichen (verteilen):

verstreichen Farbe

rozprowadzać [dov. obl. ‑dzić]

verstreichen Butter

smarować [dov. obl. roz‑]

II . verstre̱i̱chen* GLAG. nepreh. glag. irr +sein ur. jez. (Ultimatum, Zeit)

verstreichen

upływać [dov. obl. upłynąć]

verstreichen

mijać [dov. obl. minąć]

etw verstreichen lassen

przeczekać coś

er ließ die Gelegenheit ungenutzt verstreichen

[on] nie skorzystał z okazji