Prevodi za „wrijven“ v slovarju nemško » poljski

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] GLAG. preh. glag.

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [dov. obl. wykręcić]

wringen

wyżymać [dov. obl. wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

hi̱e̱ven [ˈhiːfən, ˈhiːvən] GLAG. preh. glag.

1. hieven NAVT.:

hieven

podnosić [dov. obl. podnieść]

Anker hieven

podnieść kotwicę

2. hieven pog.:

jdn/etw hieven

wciągać [dov. obl. wciągnąć] kogoś/coś na górę

Brịxen <‑s, brez mn. > [ˈbrɪksən] SAM. sr. spol

Brixen

Brixen sr. spol

Iriden, Irides SAM.

Iriden mn. od → Iris

glej tudi Iris , Iris

I̱ris² <‑, ‑ [o. Iriden] [o. Irides]> [ˈiːrɪs, pl: i​ˈriːdən] SAM. ž. spol ANAT.

Iris

tęczówka ž. spol

I̱ris¹ <‑, ‑> [ˈiːrɪs] SAM. ž. spol BOT.

Iris

irys m. spol

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [dov. obl. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] GLAG. nepreh. glag. +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

cieknąć

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

płynąć

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [dov. obl. spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

rinnen

wyciekać [dov. obl. wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew ž. spol

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas m. spol ucieka