Prevodi za „úver“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

udar <rod. ‑u, mn. ‑y> [udar] SAM. m. spol MED.

udar cieplny

Hitzschlag m. spol

udar słoneczny

Sonnenstich m. spol

udar mózgu [lub mózgowy] MED.

[Ge]hirnschlag m. spol

udar mózgu [lub mózgowy] MED.

Schlaganfall m. spol

ugór <rod. ugoru, mn. ugory> [ugur] SAM. m. spol AGR.

ugór

Brachland sr. spol

pracować na ugorze

auf Brachland arbeiten

umór <rod. umoru, brez mn. > [umur] SAM. m. spol

pić na umór

sich tož. besinnungslos betrinken

chlał i jarał na umór pog.

er soff und paffte bis zum Wegtreten [o. bis ins Koma] pog.

upór <rod. uporu, brez mn. > [upur] SAM. m. spol

upór

Hartnäckigkeit ž. spol

upór

Sturheit ž. spol slabš. pog.

z uporem maniaka, z maniackim uporem

wie besessen

fraza:

ośli upór

eselsgleiche Sturheit ž. spol slabš. pog.

robić coś z uporem godnym [lub wartym] lepszej sprawy

an etw mit übertriebenem Eifer gehen

na upór nie ma lekarstwa preg.

gegen Sturheit ist kein Kraut sr. spol gewachsen pog.

eter <rod. ‑u, mn. ‑y> [eter] SAM. m. spol

1. eter KEM.:

eter

Äther m. spol

eter

Ether m. spol

2. eter FIZ.:

eter

Ätherwellen ž. spol mn.

eter

Radiowellen ž. spol mn.

na falach eteru

durch den Äther

mer¹ <rod. ‑a, mn. ‑owie> [mer] SAM. m. spol ADMIN. JEZ.

mer

Maire m. spol (Bürgermeister in Frankreich)

per

mówić do kogoś per ty

mit jdm per du sein

mówić do kogoś per ty

jdn duzen

traktować kogoś per noga pog.

jdn abfällig [o. geringschätzig] behandeln

ser <rod. ‑a, mn. ‑y> [ser] SAM. m. spol

żółty ser

Käse m. spol

biały ser

Quark m. spol

fraza:

on się śmieje jak głupi do sera pog.

er lacht über jeden Scheiß pog.

żer <rod. ‑u, brez mn. > [ʒer] SAM. m. spol przest (pożywienie)

żer

Nahrung ž. spol

żer

Futter sr. spol

zwierzęta wychodzą na żer

die Tiere ntpl gehen auf Nahrungssuche [o. Beutefang]

stawać się żerem

zur Beute fallen [o. werden]

wżer <rod. ‑u, mn. ‑y> [vʒer] SAM. m. spol TEH.

wżer

Rostfleck m. spol

wżer

Rostloch sr. spol

wżer

Lochfraß m. spol

wżer

Anfressung ž. spol

I . kier [kjer] PRID. IGRE

kier

Herz-

walet kier

Herzbube m. spol

II . kier <rod. ‑a, mn. ‑y> [kjer] SAM. m. spol IGRE

1. kier (czerwień):

kier

Rot sr. spol

2. kier (kolor w kartach):

as kier

Herzass sr. spol

kler <rod. ‑u, brez mn. > [kler] SAM. m. spol REL.

kler

Klerus m. spol

kler

Geistlichkeit ž. spol

przedstawiciele kleru

Vertreter m. spol mn. des Klerus

przedstawiciele kleru

die Kleriker mn.

ober [ober] SAM. m. spol nesprem. przest (kelner)

ober

Ober m. spol przest

panie ober, rachunek proszę!

Herr m. spol Ober, die Rechnung bitte!

ster <rod. ‑u, mn. ‑y> [ster] SAM. m. spol

1. ster:

ster NAVT., ZRAČ. PROM.

Steuer sr. spol

ster NAVT., ZRAČ. PROM.

Ruder sr. spol

2. ster fig. (kierowanie: państwa, rządu):

ster

Steuer sr. spol

stać u steru

regieren

stać u steru

manipulieren pog.

ubek <rod. ‑a, mn. ‑ecy [lub ‑i]> [ubek] SAM. m. spol slabš. pog. ZGOD.

ubek

Mitarbeiter des polnischen Amtes für Staatssicherheit

ulec [ulets]

ulec dov. obl. od ulegać

glej tudi ulegać

ulegać <‑ga; dov. obl. ulec> [ulegatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich tož. jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich tož. von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich tož. verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich tož. anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać ur. jez. (oddawać się):

ulegać komuś

sich tož. jdm hingeben