Prevodi za „Oberhauer“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

oberkelner <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [oberkelner] SAM. m. spol przest (kelner)

oberkelner

Oberkellner m. spol

dostał pracę jako oberkelner

er bekam eine Arbeit als Oberkellner

oberwaniec <rod. ‑ańca, mn. ‑ańcy [lub ‑ańce]> [obervaɲets] SAM. m. spol slabš. pog.

oberwaniec

abgerissener [o. zerlumpter] Mensch m. spol

oberwaniec

Penner(in) m. spol (ž. spol) slabš. pog.

oberluft <rod. ‑u, mn. ‑y> [oberluft] SAM. m. spol przest (lufcik)

oberluft

Oberlicht sr. spol

oberluft

Lüftungsfenster sr. spol

oberluft

Lüftungsklappe ž. spol

oberwany [obervanɨ] PRID. pog.

oberwany

abgebrochen

oberwany

abgerissen

oberwany konar drzewa

abgebrochener Ast m. spol eines Baumes

oberwana nogawka spodni

abgerissenes Hosenbein sr. spol

oberwanie <rod. ‑ia, brez mn. > [obervaɲe] SAM. sr. spol

oberwanie chmury

Wolkenbruch m. spol

oberek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [oberek] SAM. m. spol GLAS.

oberek

Oberek m. spol

tańczyć oberka

Oberek tanzen

oberża <rod. ‑ży, mn. ‑że> [oberʒa] SAM. ž. spol przest (karczma)

oberża

Herberge ž. spol przest

oberża

Wirtshaus ž. spol

zjeść obiad w oberży

in einem Wirtshaus zu Mittag essen

oberwać [obervatɕ]

oberwać dov. obl. od obrywać

glej tudi obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; pret. ‑aj; dov. obl. obryć> [obrɨvatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf m. spol ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; dov. obl. oberwać> [obrɨvatɕ] GLAG. brezos. pog. (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt pog.

bauer <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [bawer] SAM. m. spol pog. (bogaty chłop)

bauer

Großbauer m. spol